بیست ماه حبس تعزیری برای سه عضو خانواده بهنود رمضانی

  پدر، مادر و عمه بهنود رمضانی، دانشجوی ۱۹ ساله رشته مکانیک دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل که اسفند ماه سال ۸۹ جان باخته بود به اتهام تلاش برای برگزاری مراسم ترحیم برای پسر خود محکوم شدند.

بنا به گزارش کلمه، سه تن از اعضای خانواده بهنود رمضانی، دانشجوی ۱۹ ساله رشته مکانیک دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل که اسفند ماه سال ۸۹ جان باخته بود به اتهام تلاش برای برگزاری مراسم ترحیم برای پسر خود محکوم شدند.

اسفند ماه سال گذشته این سه تن طی مراسم ترحیمی که به مناسبت سالروز جان باختنش برگزار می شد، بهنود توسط اداره کل اطلاعات استان مازندران بازداشت شدند.

بر اساس این گزارش چند روز قبل از مراسم اداره اطلاعات پدر بهنود رمضانی و پس از چند ساعت مادر و عمه ی این دانشجوی جان باخته را احضار و از آن ها خواسته بودند که مراسم سالگرد بهنود را لغو کنند اما زمانی که با مخالفت آن ها مواجه شدند اقدام به بازداشت هر سه نفر کردند.

بر اساس این گزارش پس از بازداشت، اسدالله جعفری دادستان مازندران طی کیفرخواستی خواهان محاکمه این سه تن شده و دادگاه انقلاب شهرستان ساری پدر و مادر بهنود رمضانی را به ۸ ماه حبس تعزیری و عمه او را ۴ ماه حبس تعزیری محکوم کردند.سال گذشته پدر بهنود رمضانی در مصاحبه با روز خواهان معرفی قاتل فرزندش شده و اعلام کرده بود که شکایت اش را تا شناسایی و محاکمه قاتل پی گیری خواهد کرد.

او گفته بود پسرش شب چهارشنبه سوری از سوی موتورسواران به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته، دست، پا و گردن او شکسته، یکی از بیضه هایش ترکیده و جان باخته است.

پاسدار احمدرضا رادان، فرمانده نیروی انتظامی تهران در مصاحبه ای از کشته شدن سه نفر در روز چهارشنبه سوری به دلیل انفجار نارنجک دستی خبر داده بود؛ برخی سایت های وابسته به قدرت هم نوشته بودند که بهنود رمضانی به علت انفجار بمب های دست ساز که در جیب هایش جاسازی کرده بود جان باخته است اما شاهدان عینی، خانواده بهنود رمضانی و گواهی پزشکی قانونی تمام این ادعاها را رد می کنند.

این در حالی است که پزشکی قانونی در گواهی فوت صادره، علت فوت این جوان ۱۹ ساله را “صدمات متعدد ناشی از اصابت جسم سخت” عنوان کرده است.

همان زمان نیز یکی از شاهدان عینی جان باختن بهنود رمضانی نیز در مصاحبه با روز از یورش موتورسواران بسیجی به میدان ۲۲ نارمک خبر داده و گفته بود: بسیجی بودند؛ همان موتورسوارانی که در خیابان ها ویراژ میدهند و حیدر حیدر می گویند. روی دو موتور هم کپسول مخصوص آتش داشتند. ما نه شعاری میدادیم نه کاری داشتیم.

چهارشنبه سوری بود و ما مراسم سنتی مان را برگزار کرده بودیم. کم کم داشتیم خداحافظی میکردیم به خانه هایمان برویم، که یکباره هجوم آوردند و با باتوم و شوکر برقی شروع به زدن کردند. خیلی بد می زدند…

این شاهد عینی افزوده بود: مردم شروع به داد و بیداد کردند. عده ای به کمک آمدند و بسیجی ها کنار کشیدند. در اصل از آمدن و سر و صدای مردم ترسیدند به طوریکه یک موتورشان جا ماند. یکهو صدای داد و فریاد شنیدم که می گفتند کشتند.. کشتند…. بلند شدم و دیدم بهنود افتاده تکان نمیخورد…. آمبولانس آمد و او را به بیمارستان بردند ما هم رفتیم اما گفتند تمام کرده…. هنوز باورم نمی شود…. بعد نوشتند نارنجک دستی ترکیده و تکه تکه شده و… همه اینها دروغ است اینقدر زدند که او را کشتند؛ هیچ نارنجکی نترکید. اینقدربا باتوم زدند که هیچ جای سالمی در بدنش نمانده بود… چند نفرشان با یک ماشین فرار کردند البته دوستان ما شماره ماشین را برداشته اند….