خانواده کامران قادری شهروند ایرانی-اتریشی خواستار آزادی سریع و بدون قید و شرط او هستند

یک منبع آگاه به وضعیت کامران قادری، شهروند ایرانی– اتریشی که به اتهام جاسوسی برای آمریکا به ده سال زندان محکوم شده است به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت او «با تهدید بازداشت همسرش در صورت عدم همکاری، مجبور به امضاء برگه های اعتراف نامه شده و جز این اعتراف نامه که تحت شکنجه روحی و ترس بوده هیچ سند محکمه پسندی برای توجیه اتهام جاسوسی او وجود ندارد.»

این منبع همچنین با اظهار اینکه این زندانی دو تابعیتی که از هنگام بازداشت در تاریخ دی ماه ۱۳۹۴ و حتی پس از صدور حکم دادگاه همچنان در سلول انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری می شود، گفت او در وضعیت روحی و جسمی نامناسبی به سر می برد و علیرغم درخواست های فراون برای انتقالش به به بند عمومی همچنان در سلول انفرادی به دلایل نامشخص به سر می برد.

این منبع گفت با توجه به اینکه هیچ سند محکمه پسندی برای توجیه اتهام جاسوسی او وجود ندارد، خواستار «آزادی بدون قید و شرط و سریع او و بازگشتش به نزد خانواده اش» شد.

کامران قادری، متولد ۱۳۴۲، شهروند ایرانی– اتریشی، دکتری برق و الکترونیک از دانشگاه تکنیک وین اتریش و فعال در حوزه آی تی (فناوری اطلاعات) و مدیر شرکت آوانک در وین پایتخت اتریش است. او صبح روز ۱۲ دی ۱۳۹۴(دوم ژانویه ۲۰۱۶) پس از ورود به ایران در «فرودگاه امام خمینی» توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد و توسط دادگاه انقلاب تهران به اتهام «جاسوسی و همکاری با دول متخاصم» به ۱۰ سال حبس محکوم شد و این حکم در دادگاه تجدید نظر هم عینا تایید شد.

او پیش از بازداشت بارها برای شرکت در سمینارهای علمی و تحقیقی و معامله‌های تجاری به تهران سفر کرده بود و هیچگاه با مشکلی مواجه نشده بود. آقای قادری در اکتبر سال ۲۰۱۵ همراه با رییس جمهور این کشور و هیاتی از فعالان حوزه اقتصادی به ایران سفر کرد. او پدر سه فرزند ۱۳ ساله، ۱۰ ساله و سه ساله است که با مادرشان در شهر وین اتریش زندگی می‎کنند.

یک منبع آگاه در پاسخ به اینکه «مستندات و مصادیق اتهام جاسوسی آقای قادری چیست»، به کمپین گفت: «یکماه پس از بازداشت کامران در ماه فوریه، از وزارت اطلاعات به برادر او در ایران اطلاع دادند که همسر او می تواند به ملاقاتش برود. هاریکا بلافاصله پس از اینکه اطلاع یافت از وین به تهران آمد. مستقیم به وزارت اطلاعات رفت. سه ساعت و نیم در آنجا بازجویی شد اما بعد گفتند اجازه ملاقات ندارد و مجبور به بازگشت شد. بعدتر وقتی در ماه فروردین آقای قادری برای اولین بار توانست با مادرش ملاقات کند به او گفت من مجبور شدم که برگه‌هایی را امضاء کنم که هاریکا را آزاد کنند و سراغ هاریکا را گرفته است. مادرش اما گفته که هاریکا خوب است و هیچ وقت بازداشت نشده که آزاد شود. در واقع در همان روز ملاقات آقای قادری متوجه شده به او دروغ گفته اند. همسر ش را طعمه قرار داده بودند تا او را مجبور به امضاء برگه‌های اعتراف کنند. در واقع اصلا قرار نبوده به همسرش ملاقات بدهند، برنامه فشار بر روی کامران را داشته اند. این حرکت عین شکنجه است. آقای قادری مجبور به اعتراف به کارهایی شده که مرتکب نشده است.»

این منبع در ادامه گفت: «هیچ سند و مدرکی مبنی بر اتهام جاسوسی وجود ندارد جز اینکه خود کامران پس از چهار ماه بازداشت در سلول انفرادی و زیر شکنجه‎های روحی برگه‎های اعتراف را امضاء کرده است. در این برگه‎ها نوشته شده که او علیه ایران برای کشور آمریکا جاسوسی می کرده است. وکیلش در دادگاه گفته او در شرایط نامناسب اینها را امضاء کرده و اعترافش قابل اعتبار نیست. خود کامران هم در دادگاه اتهاماتش را تکذیب کرده با این حال قاضی حکم عجیب ده سال حبس را فقط به دلیل این اعتراف داد.»

 این منبع در ادامه گفت: «خانواده اش واقعا نمی دانند چرا کامران قادری بازداشت شده و چرا چهار ماه بدون ملاقات و تماس بوده و نمی دانند طبق چه برنامه از پیش تعیین شده به این اتهام و حکم محکوم شده است.»

این منبع آگاه به وضعیت کامران قادری با اظهار اینکه او «باید بدون قید و شرط و سریع آزاد شود»، به کمپین گفت:‌ «ما نمی دانیم او به دلیل مسایل سیاسی مربوط به دو کشور ایران و اتریش بازداشت شده یا صرفا مسائل اقتصادی. اما او یک تاجر است و کار خلافی نکرده و مسئولان قضایی ایران هم خودشان این را به خوبی می دانند. اگر آنها به دنبال جاسوس هستند باید جاسوس واقعی را پیدا کنند.  کامران فقط یک تاجر موفق بود که کشورش را هم خیلی دوست داشت. به جای اینکه از زحماتش تشکر شود او را گرفتند و حکم ده سال زندان دادند.»

عباس جعفری دولت آبادی، دادستان تهران، روز ۲۶ مهر ۱۳۹۵ در نشست خبری خود از حکم ۱۰ سال حبس برای شش زندانی دو تابعیتی خبر داد. او با ذکر اسامی باقر نمازی، سیامک نمازی، فرهاد عبدصالح، کامران قادری، نزار زکا و علیرضا امیدوار آنها را متهم به «جاسوسی و همکاری با دولت آمریکا» متهم کرد و گفت هر کدام از این شش شهروند دوتابعیتی «در دادگاه به ده سال حبس محکوم شده اند.»

با این حال دادستان تهران تاکنون هیچ توضیحی درباره مستندات و مصادیق این اتهام و جزئیات و چگونگی محاکمه این شهروندان دوتابعیتی و شعبه دادگاهی که این پنج نفر در آن هر یک به ۱۰ زندان محکوم شده اند، ارائه نکرد و با اظهار اینکه «به لحاظ برخی ملاحظات، ذکر جزییات ممکن نیست» از ارائه هر توضیحی درباره این حکم های سنگین طفره رفته است.

کامران قادری در حالی به همراه پنج زندانی دو تابعیتی دیگر و در پرونده های جداگانه به «اتهام جاسوسی و همکاری با دول متخاصم» به ۱۰ سال حبس محکوم شده‎اند که طبق سند رسمی وزارت امور خارجه  که در ۲۳ آذر ماه ۱۳۹۲ منتشر شد ایران هیچ کشوری جز اسرائیل، را مصداق «کشور متخاصم» و در واقع دشمن با جمهوری اسلامی نمی داند.

صدور حکم زندان برای اتهام همکاری با دولت آمریکا، نه تنها توسط وزارت خارجه ایران، بلکه توسط وکلای دادگستری در ایران طی سالهای گذشته به چالش کشیده شده و مبنای حقوقی آن زیر سوال رفته است. این اتهامی است که بارها توسط نهاد بازداشت کننده، سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، علیه شهروندان دو تابعیتی مطرح شده است و احکام صادر توسط قوه قضاییه به استناد این اتهام نشان می دهد که این قوه بدون توجه به فقدان زمینه حقوقی برای چنین اتهامی، تنها مجری اوامر این سازمان اطلاعاتی بوده است.

سعید خلیلی، وکیل دادگستری در تهران، با زیر سوال بردن مبنای حقوقی صدور چنین حکمی برای شهروندان دو ملیتی و اینکه این احکام خلاف سند رسمی وزارت امور خارجه است در تاریخ دوم آبان ماه به کمپین گفت: «هیچ مرجعی بالاتر از وزارت خارجه وجود ندارد که تعریف کند ما با چه کشورهای در حال تخاصم و با چه کشورهای در حال صلح هستیم. طبق آنچه وزارت امور خارجه بیان کرده، ایران به جز رژیم صهیونیستی با هیچ کشور دیگری در حال تخاصم نیست. ضمن اینکه ما عهدنامه قدیمی مشترکی بین ایران و آمریکا داریم که متعلق به پیش از انقلاب است اما همواره در معاهدات بین المللی و دادگاه ها به ان استناد می شود.  بند اول این عهد نامه مودت میان ایران و آمریکا متذکر می شود که بین ایران و آمریکا صلح دایمی برقرار است بنابراین بر اساس این عهد نامه و اعلامیه وزارت امور خارجه، ما کسی را نمی توانیم متهم به همکاری با دول متخاصم کنیم.»

علاوه بر این، منبع آگاه درباره وضعیت جسمی فعلی کامران قادری در زندان، به کمپین گفت: «پس از چهار ماه انفرادی هر دو هفته یکبار خانواده اش حق ملاقات با او را دارند. طبق گفته های آنها کامران به شدت وزن کم کرده و رنگ پریده و ناخوش احوال است. فقط برادرش مرتب به ملاقات او می رود. مادرش بیمار است و همسر و سه بچه کوچکش در اتریش هستند و تاکنون حق ملاقات یا تماس تلفنی نداشته‎اند.»

این منبع با انتقاد از اینکه کامران قادری از زمان بازداشت تاکنون و با وجود صدور حکم دادگاه همچنان در سلول انفرادی نگهداری می شود، به کمپین گفت: «کامران قادری بر خلاف قوانین موجود در ایران همچنان با وجود برگزاری دادگاه و صدور حکم در ایزوله به سر می برد و از حق معاشرت و ارتباط با دیگر زندانیان، ورزش و کتاب خواندن محروم است.»

کمپین بین المللی حقوق بشر در  ایران