محمدامین هادوی: رفتار برخی از نمایندگان مجلس مانند بازجوهاست

محمدامین هادوی در یادداشتی با انتقاد از نمایندگان افراطی نوع سوالات آنان از وزیران پیشنهادی را شبیه بازجویانی دانسته که وزراى پیشنهادى را تحت فشار مى گذاشتند تا از آقایان موسوى، کروبى، خاتمى و نیز از جنبش سبز اعلام برائت کنند.

به گزارش کلمه، هادوی در این یادداشت که از زندان اوین نوشته شده است: در چهار سال گذشته این طیف از نمایندگان تمامیت خواه هرچه خواستند و توانستند علیه جنبش سبز و رهبران معزز آن آقایان مهندس میرحسین موسوى و حجه الاسلام و المسلمین مهدى کروبى ساختند و بافتند و یکطرفه در تریبون هاى انحصارى خود فریاد کشیدند و گفتند و قیام حق طلبانه مردم که آراء خود را مطالبه مى کردند فتنه نامیدند.

این زندانی سیاسی به شرایط قبل از انتخابات ریاست جمهوری ۲۴ خرداد پرداخته و افزوده است: آنها که امروز مدعى قیمومت رییس محترم جمهور هستند و براى ایشان تعیین تکلیف کرده و خط مشى اعتدال ترسیم مى کنند گویى از یاد برده اند که در بزنگاه خرداد٩٢ تمام قد و با استفاده از تمام امکانات در یکسو صف آرایى کرده بودند و در سوى دیگر آقاى روحانى بود که مخالفت خود با حبس ها و حصرهاى سیاسى را اعلام کرده و اظهار داشته بود که: در دولت من دیگر زندانى سیاسى نخواهیم داشت و شعار مردم در میتینگ هاى انتخاباتى اش “یا حسین میرحسین”، “زندانى سیاسى آزاد باید گردد” و حمایت از آقایان موسوى و کروبى بود که بیش از ١٨ میلیون رأى آورد.

محمدامین هادوی در مهرماه ٨٩ به علت انجام فعالیت هایی همچون مراجعه به منزل شهدای جنبش سبز و ارتباط و ملاقات با فعالان و رهبران جنبش سبز بازداشت و از سوی قاضی پیرعباسی به تحمل شش سال حبس محکوم شد. او در دوران بازداشت به مدت ۶٠ روز دست به اعتصاب غذای تر زد، در اعتراض به اینکه ماموران امنیتی جهت تحت فشار قرار نهادن وی، فرزندش را نیز بازداشت کرده بودند.

متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

“اخسر الناس من قدر علی ان یقول الحق فلم یقل”

“زیانکارترین مردم کسى است که قادر به بیان حق باشد و از ابراز آن چشم پوشى کند”. (امیر مؤمنان على علیه السلام).

مواضع و اظهارنظرهاى برخى نمایندگان مجلس هنگام بحث در مورد رأى به اعتماد به وزراى دولت آقاى دکتر روحانى یادآور عصبیت و جزمیت رفتار جاهلى مخالفان پیامبر اکرم(ص) در صدر اسلام بود، فریادها و عصبانیت برخى از افرادى که بر کرسى نمایندگى مجلس تکیه زده اند در ایام راى دادن به وزراى منتخب دولت تدبیر و امید نشان از درماندگى و استیصال کسانى است که در انتخابات ٨٨ با راى مردم هرچه خواستند کردند و از وعده الهى غافل بودند که : “ان ربک لبالمرصاد” .

این دسته از نمایندگان بنا به عادت مألوف خود با سوالها و استنطاق هایى همانند بازجویان وزراى پیشنهادى را تحت فشار مى گذاشتند تا از آقایان موسوى، کروبى، خاتمى و نیز از جنبش سبز اعلام برائت کنند به این تصور خام که با این قبیل صحنه پردازیها مى توانند سرپوشى بر تقلب در انتخابات سال ٨٨ بگذارند و اعتراضات خودجوش و مسالمت آمیز مشروع و مطابق اصل ٢٧ قانون اساسى مردم خداجوى و موحد ایران را با نام بى مسماى فتنه لوث کرده، و با سؤاستفاده از علائق و احساسات دینى و مذهبى جامعه آن را سرکوب کنند. این قبیل مطالب مطرح شده که مورد اعتراض برخى نمایندگان همچون آقایان مطهرى و پزشکیان نیز قرار گرفت از مصادیق بارز تفتیش عقیده و انگیزاسیون و لکه ننگى بر ساحت دین مبین اسلام و مذهب حقه جعفرى است. مگر معاویه پس از شهادت مولاى متقیان ابتدا در شام و سپس به وسیله والیان خود در سایر بلاد اسلامى از شیعیان و طرفداران امام على و اهل بیت علیهم السلام راجع به عقیده آنها سوال و تفتیش نمى کردند و آنها را تحت فشار نمى گذاشتند که از اهل بیت عصمت و طهارت و خصوصا امیر المومنین اعلام برائت کرده و بر منابر و در مجالس آنها را سب نمایند؟

در چهار سال گذشته این طیف از نمایندگان تمامیت خواه هرچه خواستند و توانستند علیه جنبش سبز و رهبران معزز آن آقایان مهندس میرحسین موسوى و حجه الاسلام و المسلمین مهدى کروبى ساختند و بافتند و یکطرفه در تریبون هاى انحصارى خود فریاد کشیدند و گفتند و قیام حق طلبانه مردم که آراء خود را مطالبه مى کردند فتنه نامیدند. “احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا آمنا و هم لا یفتنون”. (سوره عنکبوت ٢).

آنها باید بدانند انتخابات اخیر براى هرکس موسم درو کردن آنچه بود که در چهار سال گذشته کاشته بود و به یاد داشته باشند پس از چهار سال دادو فریاد علیه جنبش سبز و راه انداختن نمایشهاى ٩ دى و امثال آن با ادعاى حضور ده ها ملیونى، نامزد آنها تنها حدود ۴ میلیون یعنى کمتر از ١٠ درصد راى دهندگان را کسب کرد و روشن کرد آن هیاهوها که گوش فلک را کر کرده بود متعلق به چند درصد از جامعه است.

آنها که امروز مدعى قیمومت رییس محترم جمهور هستند و براى ایشان تعیین تکلیف کرده و خط مشى اعتدال ترسیم مى کنند گویى از یاد برده اند که در بزنگاه خرداد٩٢ تمام قد و با استفاده از تمام امکانات در یکسو صف آرایى کرده بودند و در سوى دیگر آقاى روحانى بود که مخالفت خود با حبس ها و حصرهاى سیاسى را اعلام کرده و اظهار داشته بود که: در دولت من دیگر زندانى سیاسى نخواهیم داشت و شعار مردم در میتینگ هاى انتخاباتى اش “یا حسین میرحسین”، “زندانى سیاسى آزاد باید گردد” و حمایت از آقایان موسوى و کروبى بود که بیش از ١٨ میلیون رأى آورد.

همچنین این مساله که وزیر اطلاعات سابق اعتراف مى کند در ۴سال گذشته همه توان وزارت اطلاعات صرف مقابله با جنبش سبز شده و همین که در چند روز بحث راى اعتماد وزرا در مجلس بیش از ١۵٠٠بار به الفاظ گوناگون جنبش سبز در مذاکرات علنى مجلس تکرار شد نشاندهنده زنده و نورانى بودن جنبش سبز است که علیرغم چهارسال سرکوب، حصر و حبس و قتل نداها، سهراب ها و صانع ها و … اکثریت قوى ملت ایران از آن پشتیبانى و حمایت مى کنند. “یریدون ان یطفئوا نورالله بافواههم و یابى الله ان یتم نوره ولو کره الکافرون”. (توبه ٣٢).

البته بر همگان روشن بود که وزراى پیشنهادى دولت جدید بنا به دستورات اهل بیت و فقها و بزرگان شیعه تلاش کردند براى کمک به مردم و برون رفت کشور از بحران در پاسخ به آن تفتیش عقاید تقیه کرده، علیرغم میلشان سخنانى را که شاید بدان باور هم نداشتند ابراز کنند اما برخى مجلسیان به این حد از انعطاف و گذشت قانع نبوده و با راى منفى خود اوج عصبیت خود را نشان دادند.

در خاتمه، کلام امام حسین علیه السلام سیدالشهداء در روز عاشورا را یادآور مى شوم:

“یا شیعة ابوسفیان ان لم یکن لکم دین و کنتم لاتخافون یوم المعاد فکونوا فی الدنیاکم احرارا”.
(اى پیروان و رهروان ابوسفیان!! اگر دین ندارید و از روز قطعى واپسین نمى هراسید، پس لااقل در رفتار دنیوى خویش آزاده باشید).

محمدامین هادوى
زندان اوین – مرداد