FacebookTwitter

سرکوب خشونت‌‌آمیز تجمع روز جهانی زنان در تهران و بازداشت ده‌ها فعال مدنی

فعالان حقوق زنان در ایران از سرکوب خشونت آمیز تجمع هشت مارس روز جهانی زنان در تهران و بازداشت ده‌ها تن از حاضران خبر داده‌اند. نام تعدادی از فعالان مدنی و مدافعان حقوق زنان از جمله بنفشه جمالی، زهره اسدپور، مهرداد فلاحی، پرستو الهیاری، آزاده بهکیش، آذر گیلانی، پیمان چهرازی، علی سالم، بهار اصلانی، جواد عباسی توللی، سودابه رخش و شهلا انتصاری در میان بازداشت شدگان به چشم می‌خورد ولی تعداد دقیق و هویت همه بازداشت تجمع خانواده‌های افراد بازداشت شده در تجمع روز جهانی زن در برابر دفتر وزراشدگان هنوز به درستی مشخص نشده است.

تجمع بزرگداشت هشتم مارس با فراخوان گروه‌های مختلفی از فعالان زن ایرانی قرار بود ساعت ۱۱ صبح روز هفدهم اسفند روبروی وزارت کار در تهران برگزار شود. کانال تلگرامی هماهنگ کننده این تجمع نوشته است ماموران پلیس پیش از برگزاری تجمع با حضور در محل مانع شکل‌گیری تجمع شده‌اند و تعداد زیادی از کسانی را که قصد شرکت در این تجمع داشته‌اند باخ شونت بازداشت کردند.

کانال فراخوان تجمع هشت مارس در این باره نوشت: «صبح روز ۱۷ اسفند تجمع اعتراضی زنان در مقابل وزارت کار به خشونت کشیده شد.  بسیاری از تجمع کنندگان پیش از رسیدن به محل تجمع در برابر وزارت کار با ضرب و شتم، خشونت و دستگیری مواجه شدند. ماموران از قبل آماده بودند تا پیش از شکل گرفتن هر تجمعی افراد را پراکنده و بازداشت کنند.  در همین پراکنده سازی ها، تجمع های کوچک تری در نقاط دیگر شکل می گرفت و مجددا با برخورد شدید ماموران مواجه می شد.»

نان کار آزادی، حق ما برابری کار تو ستمگری، آزادی برابری عدالت جنستی و زنان کار آزادی پوشش اختیاری از جمله شعارهایی بود که در این تجمع از شرکت کنندگان شنیده شد.

تعداد بازداشت شدگان ۸۴ نفر شامل ۵۹ زن و ۲۵ مرد اعلام شده که به بازداشتگاه‌های نیروی انتظامی منتقل شده‌اند. اسامی اغلب آنان هنوز مشخص نیست اما نام بنفشه جمالی، زهره اسدپور، مهرداد فلاحی، پرستو الهیاری، آزاده بهکیش، آذر گیلانی، پیمان چهرازی، علی سالم و بهار اصلانی، جواد عباسی توللی، سودابه رخش، شهلا انتصاری و کاوه رستم‌خانی در میان بازداشت شدگان به چشم می‌خورد.

یکی از حاضران در تجمع از ضرب و شتم و خشونت پلیس حین بازداشت معترضان خبر داده و به کانال فراخوان هشت مارس گفت:«یک ربع به دوازده در کوچه کنار وزارت کار بودیم که موتوری ها حمله کردند و پسرها را بازداشت کردند. زهره اسدپور را زدند و  دیدم لبش خونی بود. هر کدام درگیر یکی از بازداشت شدگان شدیم. زهره هم داشت یک نفر دیگر را جدا می کرد. ما را پراکنده می کردند و مردم دوباره می رفتند در جای دیگری شعار می دادند.»

در بیانیه‌ برگزارکنندگان این تجمع، تبعیض دامنه‌دار جنسیتی و پایمال شدن حقوق زنان در عرصه‌های مختلف جامعه ایران و از جمله نابرابری حقوقی زنان و مردان در قوانین ایران مورد اعتراض قرار گرفته است.

رفع تبعیض جنسیتی در حوزه کار و اشتغال و تحصیل، فراهم شدن زمینه حضور زنان در تمام مشاغل بدون هیچ استثناء و اغماض و حذف تمام موانع جنسیتی در استخدام زنان در دستگاه‌های دولتی و غیردولتی، برقراری بیمه بیکاری مکفی برای همه زنان بیکار و خانه دار و برخورداری زنان خانه دار از حقوق بازنشستگی و از کار افتادگی،  پرداخت دستمزد برابر با مردان به همه زنان در رده های شغلی مشابه، حق مرخصی زایمان، جرم‌زدایی از فعالیت‌های جنبش زنان ایران و تصویب قوانین حمایتی در زمینه منع خشونت خانوادگی، آزار خیابانی و آزار جنسی در محیط کار و ایجاد خانه های امن برای زنان قربانی خشونت خانوادگی از جمله مطالباتی است که در بیانیه فعالان زنان مورد تاکید قرار گرفته است.

به رسمیت شناختن حق انتخاب پوشش که «حق بدیهی و از مطالبات امروز زنان» است و جلوگیری از هر نوع برخورد خشونت‌آمیز با معترضان به حجاب اجباری و مجرم شناختن آن‌ها نیز یکی دیگر از مطالباتی است که در بیانیه فعالان زنان مورد تاکید قرار گرفته است. در جریان دور جدید جنبش اعتراض به حجاب اجباری در ایران که به دختران انقلاب معروف شده تا کنون بیش از چهل تن بازداشت شده‌اند. حکم نرگس محمدی، یکی از معترضان به حجاب اجباری نیز دقیقا روز هشتم مارس به وکیلش ابلاغ شد و او به دو سال زندان محکوم شد که ۲۱ ماه آن به مدت پنج سال تعلیق شده است.

واکنش علی خامنه‌ای و تاکید بر روز مذهبی زن در مقابل روز جهانی زنان

علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی همزمان با سرکوب تجمع مسالمت‌آمیز روز جهانی زنان در سخنرانی به موضوع زن در ایران پرداخت. تقویم جمهوری اسلامی روز تولد زهرا دختر پیامبر اسلام و همسر علی اولین امام شیعیان را به عنوان روز رسمی زن پذیرفته است. ازدواج زودهنگام در نه سالگی، افراط در حجاب و پوشش و فرمانبرداری از همسر و پدرش از مهم‌ترین ویژگی‌هایی است که طبق روایات اسلامی به او منتسب شده است.

علی خامنه‌ای روز هفدهم اسفند و در جمع مداحان به مناسبت نزدیکی تولد دختر پیامبر اسلام، نام‌گذاری روز ولادت فاطمه‌ زهرا به‌عنوان «روز زن» را در منطق اسلامی برخوردار از یک چهارچوب کامل خواند و در مقابل الگوی زن غربی را الگوی انحرافی زن خواند که به گفته او به ‌جای همه‌ی خصوصیات برجسته و ممتاز زن اسلامی، شاخصه‌هایی همچون برهنگی و جلب نظر و التذاذ مردان را در خود دارد.

رهبر جمهوری اسلامی با تاکید بر حجاب اجباری اعتراضات خودجوش زنان به حجاب اجباری را نیز حقیر و نتیجه تبلیغات و هزینه‌های سرسام‌آور دشمنان توصیف کرد گفت: «آن‌همه هزینه، فکر و تبلیغات کردند که در نتیجه آن چند دختر فریب بخورند و در گوشه‌وکنار روسری از سر بردارند و همه تلاش‌هایشان در این نتیجه کوچک و حقیر خلاصه شد که این، مسئله‌ای نیست اما آنچه بنده را حساس می‌کند، طرح مسئله «حجاب اجباری» از دهان برخی خواص است.»

تاکید رهبر جمهوری اسلامی به دنباله روی تعدادی از خواص جمهوری اسلامی نوعی إتمام حجت به تعدادی از وابستگان حکومت است که پس از اعتراضات اخیر زنان به حجاب اجباری از امکان تغییر قوانین و یا اجباری نبودن حجاب در اسلام سخن گفته بودند. سخنان راس هرم قدرت کنونی در ایران تایید دوباره این واقعیت بود که جمهوری اسلامی بر سر یکی از اساسی‌ترین جنبه‌های تبعیض نهادینه در آن یعنی حقوق زنان قرار نیست کوتاه بیاید.

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران

 

 

 

دو ماه و مرگ چهار تن پس از بازداشت: به مصونیت از مجازات عاملان پایان دهید

c_250_150_16777215_00_https___persian.iranhumanrights.org_wp-content_uploads_Rajji-1.jpgمرگ اخیر یکی از هواداران بزرگترین گروه صوفی در تهران، چهارمین مرگ در زندان‌های ایران طی دو ماه اخیر است.

هادی قائمی مدیر کمیپن بین‌المللی حقوق بشر در ایران گفت: «این ضالمانه‌ است که زندانیان در زندان‌های ایران در حال مرگ هستند.» او اضافه کرد: «این افراد پس از اینکه بازداشت شدند* جان خود را از دست دادند، و هیچ‌کس نمی‌داند چه اتفاقی افتاده است. چنین سطحی از فقدان شفافیت قابل پذیرش نیست.»

طیبه راجی دختر محمد راجی، درویش گنابادی که بین روزهای ۱ اسفند ۱۳۹۶ تا ۱۴ اسفند ۱۳۹۶ در بازداشت پلیس تهران بود، به کمپین گفت که می‌خواهند از مقامات ایرانی شکایت کنند.

طیبه راجی به کمیپن گفت: «ما وکیل گرفته‌ایم و پی‌گیری می‌کنیم چون مرگ پدر من به دلیل ضربه‌هایی است که به او وارد کرده‌اند.» او ادامه داد: « این جنایت باید روشن شود و تقاضای کالبدشکافی داریم.»

او همچنین گفت: «او به خاطر اعتقاد خودش رفت و هشت سال برای این مملکت جنگید و من فکر می‌کردم به حرمت این سال‌ها حداقل او را تحت مراقبت‌های پزشکی قرار می‌دهند.»

طیبه راجی گفت: «امروز(۱۲ اسفند ۱۳۹۶) که بعد از پی‌گیری دامادمان با ما از آگاهی تماس گرفتند گفتیم تقاضای کالبدشکافی داریم و هیچ چیزی را قبول نمی‌کنیم. گفتند فردا صبح بروید پزشکی قانونی کهریزک. ما هیچ خبری نداریم که دقیقا چه اتفاقی افتاده چه بلایی سر پدر من آمده. در این مدت حتی نگذاشتند ملاقات کنیم اگر هم کما بوده و وضعیت‌اش خوب نبوده حداقل حقوق شهروندی ما این بود که اطلاع داشته باشیم و بتوانیم او را ببینیم.»

مقامات ایرانی ادعا کردند که محمد راجی در اعتراضات دراویش «مجروح» شده، اما از پذیرفتن مسوولیت‌شان در خصوص مرگ او سرباز زدند. اینکه چه زمانی راجی درگذشته است همچنان نامشخص است و معلوم نیست که او در بازداشتگاه درگذشته است و یا در بیمارستان، خانواده او می‌گویند او پس از اینکه توسط ماموران بازداشت شده، درگذشته است.

در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۳۹۶ خبرگزاری فارس‌ که وابسته به سپاه پاسداران از سوی یک منبع اگاه گزارش داد: «یک منبع آگاه با اعلام کذب بودن خبر فوت یکی از دراویش در زندان اوین یا پلیس آگاهی گفت: هیچ گونه فوت مربوط به اعضای فرقه دراویش در حین تحقیق نداشته‌ایم. فرد مورد نظر در شب حادثه در همان خیابان پاسداران در درگیری مجروح شده و به بیمارستان بقیه‌الله منتقل شد، اما فوت کرد.»

در تاریخ ۱۳ اسفند ۱۳۹۶ دادستان تهران نیز مرگ راجی در زمان «تحقیقات» و یا تحت بازجویی را تکذیب کرد اما او به این واقعیت اشاره نکرد که محمد راجی در  زمان مرگش در بازداشت بوده است.

هادی قائمی گفت: «چه تعداد دیگری از مردم باید در زندان‌ بمیرند تا مقامات ایرانی به صدای‌های داخل و خارج از ایران توجه کنند و یکتحقیقات مستقل را در این زمینه شروع کنند؟»

دسترسی نداشتن خانواده راجی به او تا مرگ 

طیبه راجی که خود در همان زمان در بازداشت بود اما دیرتر آزاد شد به کمیپن گفت، مقامات ایرانی از دادن هر گونه اطلاعی به خانواده راجی تا قبل از مرگش سر باز زدند.

او گفت: «من خودم آنجا بودم مرا جلوتر از بابا بردند اما من دیدم که بابا زخمی و با صورتی خونی روی زمین افتاده. ولی دیدم که دست‌اش را تکان داد و فهمیدم که زنده است.»

راجی ادامه داد: «مرا چهار و نیم صبح بازداشت و به وزرا بردند و ساعت ۱۲ شب آزاد کردند اما از روز واقعه هیچ خبری از پدرم نداشتیم و هیچ تماسی از او دریافت نکرده بودیم. هرکجا هم که مراجعه کردیم به ما خبری ندادند. زندان فشافویه هم که رفتیم همان دم در به ما گفتند سربازان بالای زندان برای خانواده‌های دراویش اگر بیایند پی‌گیری کنند حکم تیر دارند و شما بروید خانه ما به شما خبر می‌دهیم.»

محمد ارجی یکی از ۳۰۰ نفر درویشی است که بعد از درگیری خشونت‌آمیز بین دراویش و پلیس در تاریخ اول اسفندماه ۱۳۹۶ بازداشت شد.

در جریان درگیری میان دراویش و نیروهای امنیتی و انتظامی، سه پلیس و دو عضو بسیج با اتوبوس، ماشین‌های سمند و پراید زیر گرفته شده و کشته شدند. از آن زمان تا کنون امامان جمعه در خطبه‌های خود از دراویش به عنوان  تروریست و جاسوس نام می‌برند.

ایت‌الله علم‌الهدی امام جمعه‌ی تندروی شهر مشهد در خطبه‌های نماز جمعه روز چهارم اسفند ۱۳۹۶ خود گفت:‌ «…جریان نابه‌کار جاسوسی دشمن زیر پوشش حفاظت محیط زیست و جاسوسی موشکی سرپوش گذاشته شود و برای همین این غائله را برپا کرد و اینها باید شدیداً براندازی شوند زیرا امنیت مردم را هدف قرار داده‌اند.»

دراویش گنابادی اسلام را به روش دیگری تفسیر می‌کنند که به تفسیر حاکمان مستقر شیعی در ایران متفاوت است. جمهوری اسلامی هر نوع نگاه متفاوت به اسلام را به عنوان یک تهدید برای حاکمیت شیعه تلقی می‌کند. اعضای گره دراویش صوفی را بازداشت و آنها را به دلیل اعتقادات خود از دانشگاه اخراج می‌کند.

بر اساس گزارش وب‌سایت مجذوبان‌نور، وب‌سایتی که اخبار دراویش گنابادی را منتشر می‌کند، درگیری بین پلیس و تظاهرات کننده‌ها در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۹۶، مقابل  پاسگاه پلیس، پس از آن شکل گرفت که پلیس به تظاهرات کننده‌هایی که درخواست آزادی یکی از دراویش بازداشت شده را داشتند حمله کرد. 

این وب‌سایت همچنین گزارش داد که محمد راجی جانباز جنگ ایران و عراق بود که در طول این جنگ فرمانده بسیاری از عملیات‌های جنگ در سپاه پاسداران کردستان را به عهده داشت. او در سال ۱۳۸۲ سپاه را ترک کرد به عنوان یک کشاورز در مظهرآباد، روستای در نزدیکی علیگودرز در استان لرستان زندگی می‌کرد. 

فرهاد نوری، فعال حقوق دراویش در تاریخ ۴ اسفند ۱۳۹۶ به کمپین گفته بود که حدود ۱۷۰ نفر از اعضای این گروه به دلیل جراحت‌ در اثر ضرب و شتم توسط پلیس و نیروهای امنیتی در بیمارستان بستری شدند.

مرگ‌های اخیر زندانیان تحت بازداشت در شرایط بسیار مشکوکی رخ داده است که موجب نگرانی درباره بدرفتاری با زندانیان، به ویژه پس از انتشار بیانیه رسمی مقامات ایرانی که گفته بودند زندانیان در اثر «خودکشی» مرده‌اند، شده است.

مقامات ایرانی ادعا کردند که مرگ سینا قنبری در زندان اوین در تاریخ ۱۷ دی ۱۳۹۶ و وحید حیدری در بازداشتگاه مرکزی اراک در همان ماه، خودکشی بوده است.

کاووس سیدامامی، استاد دانشگاه و محقق حیاط وحش و شهروند دوملیتی (ایرانی-کانادایی) در زندان اوین درگذشت و ادعا شد که او در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۹۶ خودکشی کرده است. درخواست خانواده او و کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل برای یک تحقیقات مستقل از طرف مقامات ایرانی نادیده گرفته شد.

هادی قائمی گفت:‌«امامان جمعه از درگیری بهمن ماه دروایش استفاده می‌کنند تا کل این افراد را خشونت طلب معرفی کنند، چیزی که تنها می‌تواند به تنش‌ها اضافه کند و موجب سو استفاده بیشتر شود.»

قائمی افزود: «اکنون بیشتر از همیشه باید تلاش شود تا  به جای دادن چک سفید امضا به نیروهای امنیتی برای استفاده از خشونت و فشار بیش از حد بر معترضین، از دراویش و زندانیان محافظت شود.»

کمپین بین االمللی حقوق بشر در ایران

 

 

 

ادامه آزار و اذیت خانواده کاووس سیدامامی با ممنوع الخروج کردن همسرش

 

 

 

 

 

 

کمپین حقوق بشر در ایران گفت دولت ایران باید فورا ممنوعیت سفر همسر کاووس سیدامامی فعال برجسته محیط زیست و استاد دانشگاه ایرانی-کانادایی، را رفع کند تا اجازه داشته باشد هر زمان که مایل است کشور را ترک کند و به ارعاب و آزار و اذیت خانواده سیدامامی پایان دهد.

در اولین ساعات روز ۱۷ اسفند ۱۳۹۶ خانواده سید امامی -مادر به همراه دو فرزند پسرش- در حال عزیمت از تهران به سمت ونکور کانادا بودند که از سوار شدن مریم ممبینی، مادر، به هواپیما در فرودگاه بین‌المللی امام خمینی تهران ممانعت به عمل آمد. پاسپورت ایرانی او نیز توقیف و به جای آن یک رسید به او داده شد. 

هادی قائمی مدیر کمیپن حقوق بشر در ایران گفت:‌ «به جای آزار و اذیت، ارعاب و تهدید خانواده‌ای کسی که در زندان جان خود را به صورت مبهمی از دست داده است، دولت ایران باید اجازه یک تحقیقات مستقل در مورد پرونده مرگ سیدامامی،‌ شهروند ایرانی کانادایی که توسط سازمان ملل هدایت می‌شود را صادر کند.» او اضافه کرد: «به عنوان کانادا به عنوان کشوری با نفوذ در ایران باید این خواسته را پیگیری کند.»

کریستیا فریلند، وزیر خارجه کانادا گفت زمانی که مطلع شده است که مومبینی از ترک کشور به همراه پسرانش منع شده است، «عصبانی» شد. او در تاریخ  ۱۶ اسفند ۱۳۹۶ در حساب توییتر خود نوشت: «ما خواهان آن هستیم که او به عنوان یک کانادایی از آزادی برای بازگشت به خانه برخوردار شود.»

تا کنون دولت کانادا از ایران نخواسته است که در خصوص مرگ سیدامامی تحقیقات مستقل انجام بدهد و همچنان در حال بررسی گزینه‌های موجود هستند.

هادی قائمی گفت: «قبل از اینکه همسر خانم مومبینی در زندان جان خود را از دست بدهد، او ساعت‌ها بازجویی شد و مجبور شد نامه‌ای را امضا کند که می‌گوید او بارسانه‌ها صحبت نخواهد کرد. فهم چنین درجه‌ای از بی‌رحمی علیه یک خانواده داغدار بسیار دشوار است.»

در بیانیه‌ای که در ۱۶ اسفند برای کمیپن حقوق بشر در ایران ارسال شده است، رامین سیدامامی گفته است که زندگی او و خانواده‌اش از زمانی که آنها از مرگ کاووس سیدامامی در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۹۶ در زندان اوین تهران مطلع شدند، در «آشوب و وحشت» رها شده است.

او در این بیانیه گفته است: «پس از اینکه خانواده ما به طور مداوم مورد آزار و تهدید قرار گرفتیم، خانواده ما به دلیل امنیت خود تصمیم گرفته است که ایران را ترک کند و به ونکوور برود تا بتوانیم یک زندگی آرام و جدید را شروع کنیم.»

c_250_150_16777215_00_https___persian.iranhumanrights.org_wp-content_uploads_Kavous-Seyed-Emami-Wife-CHRI-1.jpgرامین سیدامامی اضافه کرد مادر او به صورت متداوم به دلیل حمله‌های عصبی در بیمارستان بستری شده و برادر تحت «نظارت و شنود» بوده است.

او اضافه کرد: «مقامات به وکلای ما گفته‌اند که به بردار‌ها بگویید یا خفه شوند یا آنها را خفه می‌کنیم. مامورین حکومتی در مسیر راه ما قرار گرفته‌اند و گفته‌اند که ما مراقب شما هستیم.»

رامین سیدامامی اضافه کرد: «من حقیقتا اعتقاد دارم تنها دلیلی که بقیه ما را دستگیر نکرده‌اند به این دلیل است که صحبت کردیم و نپذیرفتیم که سکوت کنیم.»

کاووس سیدامامی، تحصیل کرده رشته جامعه‌شناسی در امریکا و مدیر بنیاد حیات وحش ایرانیان، در تاریخ ۴ بهمن ۱۳۹۶ به همراه تعدادی از اعضای و کارمندان سابق این بنیاد بازداشت شد.

مقامات ایرانی او را به جاسوسی متهم کردند و گفتند که او در دستشویی سلولش و دو هفته بعد از زندانی شدن، دست به خودکشی زده است، اما هیچ سند و مدرکی برای اتهام‌های مطرح شده ارائه نکردند. خانواده سیدامامی برای انجام کالبدشکافی مستقل قبل از دفن او فشار وارد کردند.

رامین سیدامامی گفته است که به او ویدیوی نشان دادند که در آن ساعت‌های آخر زنده بودن پدرش را در سلولش نمایش می‌دهد اما لحضه مرگ او در ویدیو ضبط نشده است.

خانواده سیدامامی و کارشناس‌های سازمان ملل درخواست تحقیقات مستقل کرده‌اند.

حداقل چهار زندانی در زندان‌های حکومت بین بهمن تا فروردین امسال درگذشتند. در تمام این پرونده‌ها بجز یکی از آنها،‌ مقامات ادعا کردند که زندانیان دست به خودکشی زدند.در هیچ کدام از این پرونده‌ها تحقیقات مستقل و یا کالبدشکافی با استانداردهای جهانی صورت نگرفته است.

هادی قائمی: «امسال وزیر سابق اطلاعات ایران تایید کرد که مقامات ایرانی در مرگ زهرا کاظمی، شهروند ایرانی کانادایی، که در سال ۱۳۸۲ در زندان اوین درگذشته بود، تقصیرکار بودند.» او اضافه کرد: «اگر کشورهایی که با ایران رابطه‌ دارند از اهرم‌های نفوذ خود استفاده نکنند و همچنان ساکت بمانند، ممکن است باز هم پازنده سال بگذرد و هیچ‌گاه مشخص نشود که کاووس سیدامامی چگونه در زندان جان خود را از دست داد و عدالت همچنان در اغما بماند.»

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران

 

 

 

 

 

 

همسر محمد حبیبی معلم زندانی: نگران سلامت او هستیم

محمد حبیبی، از اعضای هیأت مدیره کانون صنفی معلمان ایران، دوازدهم اسفندماه، مقابل مدرسه‌ای که تدریس می‌کرد، با خشونت بازداشت شد.خدیجه پاک‌ضمیر می‌گوید که همسرش محمد حبیبی در هنگام بازداشت با ضرب و شتم روبه‌رو شده است.

به گفته همسر این معلم بازداشتی، هنگامی که مأموران، محمد حبیبی را برای بازرسی منزل می‌برند، بار دیگر مورد ضرب و شتم مأموران قرار می‌گیرد. خدیجه پاک‌ضمیر، همسر محمد حبیبی، در گفت‌وگو با رادیو فردا می‌گوید که از وضعیت محمد حبیبی خبری ندارد و نگران سلامت اوست.

خانم پاک‌ضمیر، آقای حبیبی چه زمانی بازداشت شدند؟

ایشان روز شنبه، دوازدهم اسفند و جلو درِ مدرسه بازداشت شد.

شیوه بازداشت همسر شما به چه صورت بوده؟

حول و حوش ساعت ۱۲ تا ۱۲:۳۰ در حالی که مدرسه تعطیل شده بوده و دانش‌آموزان در حال خارج شدن از مدرسه بوده‌اند، یک عده لباس شخصی با نشان دادن چند ثانیه‌ای برگه‌ای به آقای حبیبی، گفته‌اند که شما بازداشت هستید و بر اساس همین برگه و بدون ارائه کارت شناسایی، گفته اند که ما مجوز ورود به منزل را به منظور تفتیش خانه داریم.

آقای حبیبی هم گفته‌اند من همسرم در مدرسه هستند و ساعت ۲ تعطیل می‌شوند، منتظر ایشان بمانیم تا بیایند. آنها با زدن اسپری فلفل به چشم آقای حبیبی او را وادار به سوارشدن به ماشین می‌کنند و در راه هم که با مقاومت آقای حبیبی مواجه می‌شوند، به رویشان کُلت می‌کشند و به ایشان دستبند می‌زنند.

بعد از بازداشت آقای حبیبی، همسر شما، ایشان را به منزل آورده‌اند برای بازرسی منزل. آنجا دقیقاً چه اتفاقی افتاده؟

داخل ساختمان و در دربِ ورودی منزل، چنان او را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند که همسایه‌ها به پلیس اطلاع می‌دهند. بعد هم با زور وارد منزل می‌شوند و کل خانه را تفتیش می‌کنند. من زمانی رسیدم که آنها در منزل بودند و آقای حبیبی را با دستبند و یک چشم به شدت مجروح و ورم کرده دیدم. خود ایشان همه ماجرا را گفتند و آنها گفتند خودش مقصر بوده.

خانم پاک ضمیر، مأمورانی که آقای حبیبی را بازداشت کردند از کدام نهاد بودند؟ آیا حکم بازرسی از منزل را هم داشتند؟

لباس شخصی بودند، برگه‌ای داشتند که بالایش نوشته شده بود قرارگاه ثارالله، و وقتی من از ایشان حکم خواستم گفتند که همین برگه است.

آیا مشخص هست علت بازداشت آقای حبیبی چه بوده؟

هنوز نگفته‌اند؛ این بازداشت از دو جنبه برای ما و معلم‌ها حائز اهمیت است: اول این که آقای حبیبی فعالیتشان کاملاً صنفی و قانونی و مسالمت‌آمیز بوده؛ به همین خاطر ما اصلاً دلیل این بازداشت را متوجه نمی‌شویم. جنبه دوم هم خشونت به کار رفته توسط ضابطین در این بازداشت است که اصلا به هیچ وجه توجیه‌پذیر نیست.

خانم پاک‌ضمیر، همسر شما آقای حبیبی در کدام مدرسه و در چه زمینه‌ای تدریس می‌کنند؟ فعالیت‌هایشان در کانون صنفی معلمان در چه حوزه‌ای بوده؟

ایشان در هنرستان اندیشه شهریار از توابع تهران تدریس می‌کنند، در رشته جوشکاری. حوزه فعالیت‌هایشان در کانون صنفی در حوزه آموزش و پژوهش است، به صورت نوشتن یادداشت و مقاله آموزشی و صنفی.

چند سال است که آقای حبیبی معلم هستند؟

ایشان ۱۸ سال سابقه خدمت رسمی در آموزش و پرورش به صورت معلم را دارند.

آیا در طول فعالیت‌های آقای حبیبی، نهادهای امنیتی یا قضایی ایشان را تهدید یا احضار کرده بودند؟

بله. چندین بار تهدید و احضار شده بودند.

خانم پاک ضمیر، آیا می‌توانید مشخص کنید و بگویید که دلیل این احضارهای آقای حبیبی از سوی این نهادهای امنیتی چه بوده؟

این احضارها دقیقاً قبل از برگزاری تجمعات صنفی بوده، که معمولاً قبل از برگزاری این تجمعات، آقای حبیبی را به همراه دیگر فعالان صنفی می‌خواستند، و از آنها می‌خواستند که این تجمعات را در حقیقت لغو کنند.

آیا از روزی که همسر شما بازداشت شده، تماسی داشته‌اند یا مطلع هستید کجا نگهداری می‌شوند؟

یک تماس دو دقیقه‌ای داشتند. نه، ما اصلاً تا این لحظه نمی‌دانیم ایشان کجا نگهداری می‌شود. خودش هم نمی‌دانست.

در طول مدتی که آقای حبیبی بازداشت شدند آیا شما یا خانواده به نهادهای قضایی مراجعه کردید برای این که کار ایشان را پیگیر باشید و ببینید آنها چه می‌گویند؟

بله، به شعبه دو بازپرسی دادسرای مقدس اوین مراجعه کردیم اما تا حالا هیچ اطلاعی به ما نداده‌اند.

و آیا آقای حبیبی به وکیل هم دسترسی دارند؟

در این مرحله ما اصلاً با بازپرس دیداری نداشتیم ولی در صورتی که به ما اجازه بدهند آماده معرفی وکیل هستیم.

خواسته شما از نهادهای امنیتی یا قضایی که آقای حبیبی را بازداشت کرده‌اند چیست؟

با توجه به سطح خشونتی که در هنگام بازداشت اِعمال شده بود، ما الان به شدت نگران جان آقای حبیبی هستیم و این نگرانی‌مان وقتی زیادتر می‌شود که ما در حال حاضر اصلاً هیچ اطلاعی از وضعیت ایشان نداریم و متأسفانه اخباری هم که طی روزهای گذشته در مورد برخی زندانیان شنیده می‌شود، نگرانی ما را چندبرابر کرده. همچنین ما نگران پرونده‌سازی برای ایشان هستیم.

رادیو فردا

۱۷۰ درویش در چهار بیمارستان تهران و حمله شدید امامان جمعه به دراویش گنابادی

 

 

 

 

فرهاد نوری فعال حقوق دراویش و از مدیران سایت مجذوبان نور درباره وضعیت دراویش بازداشت شده در اعتراضات سی‌ام بهمن ماه به کمپین حقوق بشر در ایران گفت حدود ۱۷۰ نفر از دراویش به دلیل ضرب و شتم وارده در چهار بیمارستان تهران بستری هستند که حال دو نفر از آنها به نام‌های محمد لباف و و نعمت الله ریاحی به شدت وخیم است. همچنین به گفته این فعال حقوق دراویش، یکی از انگشتان دست امیر نوری به دلیل شدت جراحت قطع شده است. به گفته آقای نوری علیرغم درمان کامل امیر نوری به همراه ۲۹ درویش دیگر صبح چهارم اسفند از بیمارستان به زندان فشافویه منتقل شده است.c_250_150_16777215_00_https___persian.iranhumanrights.org_wp-content_uploads_Daravish-3.jpg

ادامه مطلب: ۱۷۰ درویش در چهار بیمارستان تهران و حمله شدید امامان جمعه به دراویش گنابادی

بی‌خبری مطلق از بازداشت شدگان محیط زیستی، بازجویی‌های چندساعته از کاوه مدنی

 

 

 

 

c_250_150_16777215_00_https___persian.iranhumanrights.org_wp-content_uploads_Image-en-1.jpgخانواده فعالان محیط زیست بازداشت شده به کمپین حقوق بشر در ایران گفته‌اند که در بی‌خبری مطلق از وضعیت آنها به سر می‌برند.

ادامه مطلب: بی‌خبری مطلق از بازداشت شدگان محیط زیستی، بازجویی‌های چندساعته از کاوه مدنی

پرونده فعالان مدنی بازداشت شده در ۱۲ بهمن؛ اعتصاب غذای نادر افشاری

 

 

روز ۱۲ بهمن طی عملیات هماهنگ دستگاه امنیتی دست کم ۷ فعال مدنی در شهرهای مختلف بازداشت و به زندان اوین منتقل شدند. اطلاعات کمی از وضعیت بازداشت شدگان کسب شده است با اینحال نزدیکان نادر افشاری، یکی از فعالان مدنی بازداشت شده تایید می کنند که این زندانی از ۷ روز پیش در بند ۲۰۹ زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده است.

ادامه مطلب: پرونده فعالان مدنی بازداشت شده در ۱۲ بهمن؛ اعتصاب غذای نادر افشاری
BalatarinFacebookMySpaceTwitterDiggDeliciousStumbleuponGoogle BookmarksRedditNewsvineTechnoratiLinkedinMixx

عضويت در خبرنامه

captcha

آمار بازديدكنندگان

6961285
امروزامروز3075
ديروزديروز10787
اين هفتهاين هفته32778
اين ماهاين ماه100001
كلكل6961285
3.145.163.138
UNKNOWN