نرگس محمدی باید فورا آزاد شود تا بتواند در محیط آزاد و بدون تنش به مداوای خود ادامه دهد

سلامتی فعال برجسته زندانی نرگس محمدی رو به وخامت گذاشته و طبق گزارشات این مدافع حقوق بشر به تخت بیمارستان زنجیر شده، از دسترسی سریع و به موقع به درمان مناسب پزشکی به علت بدتر شدن بیماری عصبی خود محروم بوده و از دیدارهای عادی با خانواده خود منع شده است.

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران خواستار آزادی فوری نرگس محمدی و ارائه درمان پزشکی مناسب برای کلیه فعالان زندانی بیمار است.

هادی قائمی، مدیر اجرایی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: “نفس زندانی کردن او برای فعالیت های مسالمت آمیز به خودی خود نقض آشکار عدالت است.” وی افزود: “اما این واقعیت که او را به تخت بیمارستان زنجیر کرده‌اند و از ارائه مراقبت‌های مناسب پزشکی به وی ممانعت کرده اند ظالمانه است. همه کسانی که با ایران طرف معامله هستند باید تقاضای آزادی فوری نرگس محمدی را صریحا بیان کنند.”

نرگس محمدی در تاریخ ۱۹ مهرماه، پس از یک حمله عصبی در زندان به بیمارستان منتقل شد. وی از یک بیماری عصبی رنج می‌برد که باعث فلج عضله در وی می‌شود.

طبق گفته همسر نرگس محمدی، تقی رحمانی  در گفتگو با کمپین، سه مامور امنیتی شبانه روز سه مامور اتاق خانم محمدی را کنترل می کنند و به گفته پزشکان همین تنش‌ها در بدتر شدن حال او تاثیر می گذارد.

تقی رحمانی به کمپین گفت: «یک مامور زن در اتاق و دو مامور مرد پشت در اتاق نرگس ۲۴ ساعته حضور دارند. پزشکان از ماموران خواسته اند تا شرایط اتاق را کمتر امنیتی کنند تا آنها بتوانند راحت معالجه را ادامه بدهند. ضمن اینکه اساسا محیط پر تنش بیماری نرگس را شدیدتر می کند. آنها به جز کادر پزشکی به هیچکس اجازه ملاقات با نرگس را نمی دهند. فقط روز یکشنبه که روز ملاقات هفتگی زندانیان است به خواهر نرگس برای ده دقیقه اجازه ملاقات داده اند اما پس از آن دیگر کسی با او ملاقات نکرده است. نرگس در زندان نیست، در بیمارستان است و احتیاج دارد کسی از آشنایانش بالای سرش باشد.»

همسر نرگس محمدی در خصوص نحوه انتقال او به بیمارستان گفت: «نرگس روز ۱۵ مهرماه دچار تشنج عصبی شد پس از آن مسولان او را به بیمارستان امام خمینی بردند اما دو روز بعد او را مجددا به زندان منتقل کردند. با بدتر شدن حالش او را روز یکشنبه ۱۹ مهرماه به بیمارستان دیگری تحت نظارت پزشکان معالجش در حوزه مغز و اعصاب  منتقل کردند.»

رفتار مقامات با زندان، مانند رفتار با سایر زندانین سیاسی در ایران، بسیار خشن است. زندانیان سیاسی معمولا از دسترسی به موقع به درمان پزشکی محرومند و سایر رفتارهای آزاردهنده مانند عدم اعطای مرخصی، که معمولا به دلیل بیماری یا برخی ایام مذهبی به همه زندانیان تعلق می‌گیرد، و ملاقات با خانواده روبرو هستند.

در تاریخ ۲۹ تیر ماه ۱۳۹۴ نامه‌ای از نرگس محمدی، مدافع حقوق بشر و نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر از زندان اوین منتشر شدکه در آن از رنج تحمیلی به فرزندانش صحبت می‌کرد. در بخشی از این نامه در مورد عدم اجازه دیدار با فرزندانش آمده است: «تمام مدتی که ۲۰۹ بودم، نه گذاشتند صدایشان را بشنوم و نه اجازه دادند ببینمشان. تلخی و گزندگی این محرومیت، یعنی محرومیت از دیدن عزیزانم بی‌شباهت به جان کندن نبود. جمله بازجویم را ده‌بار مرور کردم؛”محرومیت‌های بیشتری خواهی پرداخت”. »

آقای رحمانی با اشاره به اینکه نرگس محمدی بیش از ۹۰ روز است اجازه تماس با بچه هایش را ندارد به کمپین گفت: « از سه ماه پیش تاکنون که بچه ها پیش من به فرانسه آمده اند مسولان زندان به این بهانه که من متهم فراری هستم به نرگس اجازه تماس با بچه هایش را نداده اند در حالیکه این حق هر زندانی است که بتواند با اعضای خانواده اش تماس بگیرد. اگر صدای بچه ها را بشنود مطمئنا در روند بهبودیش تاثیر خواهد گذاشت.»

نرگس محمدی، سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و برنده جایزه پر آنگر ۲۰۱۱ برای مبارزاتش برای حقوق بشر و آزادی زنان در مهرماه سال ۱۳۹۰ از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به سه اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر و تبلیغ علیه نظام به ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد که این رای در دادگاه تجدید نظر به شش سال حبس تغییر یافت. او به دلیل شدت بیماری مغز و اعصاب در خرداد ماه سال ۱۳۹۲ از زندان زنجان به بیمارستان منتقل شد و پس از آن به دلیل شرایط جسمی که قادر به تحمل زندان نبود با قرار وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.

او روز ۱۵ اردبیهشت ماه ۱۳۹۴ در منزلش دستگیر و روانه زندان اوین شد. بعدتر مسولان به خانواده او گفتند که خانم محمدی برای ادامه دوران حبس حکم اولش (شش سال حبس) دستگیر شده است، اما در واقع علت دستگیری وی ملاقات با مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا کاترین اشتون در زمان سفر وی به تهران در اسفند ۱۳۹۳ و سایر فعالیتهای مسالمت آمیز خانم محمدی بوده است. زندانی شدن خانم محمدی در هر نوبت باعث وخیم‌تر شدن وضعیت سلامت وی شده است.

او مجددا پس از آزادی به اتهامات تبانی و اجتماع علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و عضویت در گروه «لگام، مبارزه برای لغو حکم اعدام» ده بار احضار و اخطاریه گرفت و چندین بار بازجویی شد. دادگاه این پرونده جدید او سه بار تاکنون به دلایل متفاوت به زمان دیگری موکول شده است

کمپین بین المللی  حقوق بشر در ایران