اعتراض به فضای ناعادلانه دانشگاه

شورای صنفی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی‌تکنیک تهران) در نامه‌ای به وزیر علوم، ضمن اعتراض به احکام انضباطی صادرشده برای ۹ تن از دانشجویان این دانشگاه، از آنچه برخوردهای دوگانه در مسئله به وجود آمده در مراسم سخنرانی سعید جلیلی دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی، انتقاد کرده و خواستار رسیدگی به این موضوع و برخی مسائل دیگر شده است.

به گزارش ایسنا، در این نامه آمده است: “وقایع تلخ و تاسف‌بار روز ۲۵ فروردین در دانشگاه صنعتی امیرکبیر، که منجر به برهم زدن سخنان آقای دکتر سعید جلیلی شد و در حاشیه این اتفاقات احضاریه های یکجانبه و به پیوست آن احکام انضباطی صادرشده برای تعداد محدودی از قشر خاصی از دانشجویان کام تلخ ِ بسیاری از دانشجویان دانشگاه را تلخ‌تر کرد. اما آنچه امروز حائز اهمیت است، جنجال و خبرسازی ِ طیف تندرو و رادیکال دانشگاه و خبرگزاری‌های وابسته به ایشان نیست بلکه ریشه‌یابی این حوادث مشمئزکننده جهت ایجاد یک بستر مناسب برای پیشگیری و درمان است و شورای صنفی پلی‌تکنیک تهران خود را موظف می‌داند به دور از هیاهوهای دانشجویان، به عنوان یک نهاد ِ صنفی، حقوق دانشجویان را مطالبه کند.

با جُستار در حوادث گذشته دانشگاه، دیری نمی‌پاید که توجه شما به حادثه ۱۶ آذر ۱۳۹۲ معطوف خواهد شد که آن روز را می‌توان به جرات همان علت ِ اصلی ِ حادثه ۲۵ فروردین دانست. گروهی از دانشجویان که قصد خواندن (سرود) یار دبستانی را داشتند، با پرچم‌های مقدس نظام اسلامی مورد ضرب و شتم عده‌ای افراطی قرار گرفتند و در این میان تعدادی از دانشجویان دختر نیز از این ضربات مصون نماندند که البته “مظلوم واقع شدن دانشجو در دانشگاه امری جدید نیست”.

حال سوال اینجاست که ضاربان واقعه ۱۶ آذر، علیرغم اینکه شناسایی و معرفی شده‌اند، شایسته هیچ نوع برخورد انضباطی نبوده‌اند؟ یعنی تبدیل فضای دانشگاه به یک فضای تهدید، ارعاب و زور و اعمال خودسرانه، یک امر مطلوب است که مسئولان دانشگاه آن را مصادیق برخورد انضباطی نمی‌دانند ؟ دانشگاه خط مقدم کدام عملیات جنگی است که آقایان یاد گرفته‌اند لشکرکشی و اردوکشی کنند؟

واضح است که حادثه روز ۲۵ فروردین واکنش دانشجویان ناراضی و دانشجویانی است که ضرب و شتم می‌شوند در صورتی‌که ضاربان گستاخ‌تر از گذشته به فعالیت رادیکال خود ادامه می‌دهند. همچنین واضح است وقتی هئیت نظارت بر تشکل‌های اسلامی دانشگاه، که نماینده حضرتعالی نیز در آن حضور دارد، تحت اعمال سلیقه‌های خاص، از حضور سران سیاسی سایر طیف‌های دانشگاه جلوگیری می‌کند و یکسویه مجوز می‌دهد، دانشجویان ناراضی‌تر هم خواهند شد. تا کی می‌شود صدای این دانشجویان ناراضی، که مسئولان و افراطیان دانشگاه موجبات نارضایتی ایشان را فراهم کرده‌اند، با احکام یکجانبه انضباطی در نطفه خفه کرد ؟ و بعد در یک حرکت نمادین، مدال افتخار ِ آرام بودن فضای دانشگاه و کنترل پذیری آن را به سینه یکدیگر الحاق ؟

جناب آقای دکتر فرجی دانا! شورای صنفی پلی‌تکنیک اخطار می‌دهد یکه‌تازی ِ گروهی انحصارطلب در فضای دانشگاه که منجر به لغو سخنرانی آقای دکتر زیباکلام در دانشگاه امیرکبیر و سخنرانی حجت‌الاسلام سیدحسن خمینی در دانشگاه آیت‌الله بروجردی و همچنین برهم زدن فضای دانشگاه در روز ۱۶ آذر دانشگاه امیرکبیر شد، موجب ایجاد موج فزاینده نارضایتی در دانشجویان نسبت به ارگان‌های وابسته به ایشان خواهد شد و این بزرگترین خطری است که یقینا موجب تکمیل پازل دشمن خواهد شد. آن چیزی که موجب تعالی و گسترش و پویایی دانشجویان و دانشگاهیان و ناکامی دشمنان در زمینه دانشگاه‌ها خواهد بود، همان ایجاد کرسی‌های “آزاد” ِ آزاد اندیشی، ایجاد تشکل‌های سیاسی در چارچوب نظام، تغییر مسئولان کوته‌بین و مغرض که هدفی جز سرکوب، از بین بردن بذر هویت، ایجاد نارضایتی نسبت به ابلاغ پیام اعتدال و تدبیر و امید در سر ندارند، می‌باشد.

حال سوال ما از جنابعالی آن است که با آنان که اصرار بر ایجاد تفرقه، اعمال خشونت و تهدید و ارعاب دارند و با منافع ِ خاصی خواهان بیرون راندن فضای اعتدال و تدبیر از درب دانشگاه هستند، چه خواهید کرد ؟

ما نیز در صف طیف گسترده دانشجویان دانشگاه، حوادث ۲۵ فروردین را محکوم می‌کنیم، اما مسئولان شما در دانشگاه امیرکبیر به جای اینکه به عنوان پدری مهربان میانه‌دار اوضاع باشند، چشم بر حوادث روز ۱۶ آذر بستند و در حادثه ۲۵ فروردین که گروهی مغرض آتش ضرب و شتم را در برابر شعارهای گروهی دیگر از دانشجویان گشودند و باز با همان تکنیک نخ‌نمای گذشته پرچم فرود آوردند و عکس‌های گزینش شده را جهت القای فضای مظلومیت به صورت گسترده منتشر کردند، و در بیانیه خود ضمن تهدید مسئولان دانشگاه به برخورد قاطع انضباطی با به اصطلاح خاطیان، این نکته را افزودند که اگر چنین یا چنان شود، ما زین پس خودمان وارد عمل خواهیم شد، سکوت کردند. چه شده است که مسئولان شما در دانشگاه صنعتی امیرکبیر در برابر خط و نشان یک عده واکنشی نشان نداده‌اند و به جای برخورد یکسان با همه خاطیان، اسامی مورد انتظار آن گروه را به کمیته انضباطی احضار و احکامی ناعادلانه صادر می‌کنند؟

صدور احکام انضباطی در واپسین هفته‌های ترم دوم ۹۳-۹۲ برای دانشجویان به چه معناست؟ مسئولان شما در دانشگاه صنعتی امیرکبیر با خودشان هم صاف و یکدست نیستند. در موعد احضارها، این حرکت را بزعم خود یک کارت زرد جهت جلوگیری از حرکات افراطی می‌دانند و پس از آن خودخواسته یا تحت فشار، نسبت به صدور احکامی غیرقابل دفاع مبادرت می‌ورزند. بله، ما از حق عبور نکرده‌ایم، اما چشمان دانشجویان دیده است و شهادت می‌دهد چه کسی ضرب و شتم وکتک‌کاری را در برابر شعارها شروع کرد، پس شایسته است همه خاطیان همزمان به کمیته انضباطی احضار و احکام یکسانی برای ایشان صادر شود.

در ادامه این نامه با بیان اینکه « اما ۲۵ فروردین آخرین عرصه خود نمایی و اعمال فشار “افراطیون” نبود» آمده است: مشاهده‌ی برنامه‌های از پیش تعیین شده و برخوردهای این افراد که تمامیت‌طلبی را به نهایت رسانده‌اند و تا مصادره تمامیِ تشکل‌ها و نهاد های رسمی دانشجویی موجود در دانشگاه با کمک دست‌های پشت پرده آرام نمی‌گیرند، ذهن دانشجوی بیدار، مسئول متعهد و هر بیننده‌ی دغدغه‌مند را نگران می‌سازد.»

در ادامه نامه با بیان اینکه « سال گذشته شاهد بودیم حکم نفر اول برگزیده در انتخابات انجمن اسلامی دانشگاه با تنها ۲۶ رای قطعی شد و اکنون نیز نوبت به تنها بازمانده هویت دانشجویان-شورای صنفی- رسیده که آخرین انتخابات خود را علیرغم رد صلاحیت‌ها با ۲۳۳۳ رای پشت سر گذاشته است» ابراز عقیده شده است که این امر با وجود نقص در سیستم ثبت نام الکترونیکی که متولی آن اداره کل فرهنگی دانشگاه بوده و نیز اعلام رسمی تعویق انتخابات به میاندوره تسریع شد و سپس در برنامه‌ای که هماهنگ خوانده شده، برخی مسائل «با هدف تشویش اذهان عمومی بر گردن شورای صنفی دانشگاه انداخته شده است.»

حال یک ترازوی مناسب برای مسئولان دانشگاه مهیاست تا شکایت رسمی شورای صنفی دانشجویان را از انجمن اسلامی دانشگاه به هئیت نظارت، جهت بررسی پرونده نشر اکاذیب، تهمت و افترا به مجموعه شورای صنفی تحویل دهند و همچنین از اعضای جدید آن انجمن که تا این لحظه انتخابات‌شان تایید نشده و شورای مرکزی جدید تشکیل جلسه نداده اند، به دلیل اقدام به استفاده از ابزارهای رسمی انجمن علیه شورای صنفی دانشگاه، آن هم به صورت کذب، به کمیته انضباطی دانشگاه شکایت کنند.

مسئولان فرهنگی دانشگاه باید در یک جوابیه رسمی ادعای انجمن را تکذیب کنند و مسئولان انضباطی و هیئت نظارت نیز به پیگیری پرونده اشخاص حقیقی و حقوقی تا صدور شفاف آرای ایشان و به دور از مصلحت‌های بی‌پایه اقدام ورزند و ضمنا از آنچه مهندسی کردن انتخابات شورای صنفی، تغییر بی‌پایه و شفاهی آیین‌نامه انتخابات شورای صنفی و ثبت‌نام دستی متقاضیان در دو روز، خوانده شده امتناع کرده تا بیش از این زمینه را برای فعالیت «افراطیون تمامیت‌طلب» فراهم نکنند.

این شورای صنفی نیز اعلام می دارد که اینگونه تحرکات خارج از موازین، نتیجه‌ای جز ایجاد التهاب در میان دانشجویان نداشته و تنها هدف شورای صنفی دانشجویان امیرکبیر ایجاد شوراهایی کارآمد و به دور از فعالیت مغرضانه و جهت‌دار است.

نهایتا یقین داریم “وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ” و از حضرتعالی تقاضا داریم تا با یادآوری اهداف دولت تدبیر و امید به مسئولان، نسبت به عدم انزوال پیام امید در دانشگاه‌های کشور عزیزمان همچون گذشته حساسیت به خرج دهید تا دانشجو، این نهال آینده‌ساز جامعه، در بستری آرام و فضایی معتدل به دور از خشونت و افراط تحصیل نماید تا این “کارگاه اندیشه” برای او محلی برای تهذیب نفس و آمادگی باشد و نه مدرسه ای با ناظمانی مداد به دست که اینچنین فضایی، یقینا بزرگترین آسیب را متوجه آینده‌ آینده‌سازان این مرز و بوم خواهد کرد.

کلمه