یک روز پس از آنکه کلیه راست امید کوکبی به علت سرطان در بیمارستان سینا برداشته شد، منبعی نزدیک به این زندانی به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت علاوه بر بیماری سرطان، نگرانی های جدی در بخش معده و روده امید وجود دارد که باید به آن قبل از اتفاقات ناخوشایند دیگر، رسیدگی فوری شود. این منبع به کمپین گفت: «متاسفانه تا اواخر سال ۱۳۹۴ معاون قبلی دادستان تهران هیچ اجازه ای برای رسیدگی به مشکلات کلیه، گوارش و دندان امید نمی داد و منجر به شرایطی شد که امروز می بینیم.»
این منبع به کمپین گفت: «امید در این ماه های اخیر چندین بار درخواست مرخصی استعلاجی داده بود ولی همه آنها رد شده بودند.»
این منبع آگاه با اشاره به اینکه امید کوکبی علاوه بر سرطان، در سال های اخیر از درد شدید معده نیز در زندان رنج می برده به کمپین گفت: «امید التهاب و خونریزی معده و روده دارد و نیاز به بررسی دقیق در تمام این بخش ها دارد. امید هر از چندگاهی دچار خونریزی داخلی می شود که به صورت مدفوع سیاه مشخص شده است. در این سالها دچار دردهای شدید در شکم بوده که به جای معاینه و درمان فقط در بهداری زندان به او مسکن تزریق می کرده اند که فقط آرام شود. امید چهار سال است که قرص معده می خورد و به همین دلیل همیشه در زندان نحیف بوده است.»
این منبع همچنین گفت:«امید مشکل مزمن دندان هم دارد که در آخرین بررسی های پزشکی در اواخر سال گذشته، هشت دندانش نیاز به ترمیم یا عصب کشی دارد. روزی نبوده که امید با درد دندان در زندان سپری نکرده باشد.»
امید کوکبی که از سال ۱۳۸۹ در بازداشت به سر می برد، به دلیل بیماری بدخیم سرطان کلیه سمت راستش کامل خارج شده و اکنون در بیمارستان سینا به سر می برد. امید کوکبی، نخبۀ ایرانی ۳۰ ساله، فارغ التحصیل دانشگاه شریف ودانشجوی مقطع فوق دکتری فیزیک اتمی در دانشگاه تگزاس آمریکا در تاریخ ۳۰ ژانویه ۲۰۱۱ در فرودگاه امام خمینی هنگام ترک کشور بازداشت شد. وی پس از بازداشت مدت ها در انفرادی بود و خانواده و وکیلش امکان تماس با او را نداشتند. او پس از ۱۵ ماه بازداشت موقت در دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی در روز یکشنبه ۱۴ مه ۲۰۱۲ به اتهام ارتباط با دول متخاصم (آمریکا) به ده سال حبس محکوم شد. وکیل او در سال ۱۳۹۳ تقاضای اعادی دادرسی برای نقض حکم ده سال حبس را داد با این حال مجددا شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر حکم ۱۰ سال حبس او را تایید کرد.
این منبع همچنین در گفتگو قبلی خود با اظهار سهل انگاری مسوولان قوه قضاییه برای درمان زندانیان به کمپین گفت: « علت مشخص نشدن سرطان کلیه امید اعزام نشدن او به بیرون از زندان برای معاینه و آزمایشات بود. مثلا اگر اولین بار در آبان نود که سنگ دفع کرد پس از خونریزی و درد ناشی از دفع به بیرون اعزام می شد طبیعتا و طبق روال معمول مورد سونوگرافی قرار می گرفت. حتی یک عکس سونو وجود تومور را نشان می دهد. امید بارها بابت درد کلیه یا درد شکم به بهداری زندان مراجعه کرده بود.»
