حقوق شهروندی زیر چکمه های فرقه ضد ادیان!

11 اسفند 1387 ساعت 03:45

از کنار دکه روزنامه فروشی رد می شدم که تیتر بزرگ روزنامه کارگزاران ( 4 اسفند 86 ) توجه ام را جلب کرد : " تاکید مقام معظم رهبری بر حقوق شهروندی "
روزنامه را خریداری و شروع به مطالعه آن کردم . آوردن این تیتر به این دلیل بود که حضرت آیت الله خامنه ای با تاکید بر اینکه اکثریت مردم و مسوولان به اصول نظام و انقلاب معتقدند تصریح کردند : « این اصول باید مبنای همکاری و اتحاد ملی قرار گیرد و اقلیتی هم که این اصول را قبول ندارند ، به عنوان شهروند از حقوق عمومی برخوردار هستند .»

خیلی زیباست که رهبر یک کشور اینگونه به مردمانش آزادی اندیشه و تفکر بدهد و حتی اگر بعضی از آن مردم اصول نظام را قبول نداشته باشند ، حقوق شهروندی آنها را سلب نمی کند .
چه قدر چهره کشورمان زیبا می شد اگر ما هم همانند رهبرمان می اندیشیدیم و عمل می کردیم . در این شهر شلو غ تهران افرادی هستند که عبارت حقوق بشر و حقوق شهروندی برایشان تعریف نشده ست و معنایی ندارد . آنها نه تنها برای افرادی که اصول نظام را قبول ندارند حقوقی قائل نمی شود بلکه حتی با آنان که با اصول نظام هماهنگ و هم عقیده هستند نیز به مبارزه و سرکوب آنها می پردازند ، در واقع بهتر است که بگویم که اگر کسی هم فکر و همراه آنها نباشد دارای هیچگونه حقی نیز نیست و باید نابود شود . راه و روش و تفکر آنها آدم را به یاد معاویه می اندازد . آنها شدیداً دچار نفاق و تفرقه اندیشی شده اند ، به همین دلیل هم است که با افرادی که موافق اصول نظام هستند به مخالف و سرکوبشان می پردازند ، چونکه اصل اساسی نظام اتحاد و انسجام است که اینگونه افراد به مبارزه با این اصل می پردازند .
از جمله این افراد گروه یا به عبارتی فرقه ی اداره برخورد با ادیان است .
شاید با خود بگویید که چرا فرقه ؟ فرقه متشکل از افرادی است دور از جامعه و در ضدیت با قوانین آن .
اداره برخورد با ادیان نیز متشکل شده است از چنین افرادی که تمام مواد قانون اساسی و حقوق بشر ، تمام سخنان و فرمان های رهبر معظم ، احکامی که آقای هاشمی شاهرودی در مورد حقوق انسانی مطرح کرده اند را زیر پا نهاده و افراد جامعه را همراه با آن له کرده اند . به طور کل گروهی است بر ضد جامعه ایران .
از جمله فعالیت های مرسوم آنها برچسب زدن بر دیگران بدون داشتن سند و مدرک است . اما من بدون مدرک و دلیل روشن حرف نمی زنم و برای تک تک نوشته هایم دلیل و مدرک دارم .
می گویند کافر همه را به کیش خود پندارد ، اداره ادیان نیز با هر کسی چپ بیافتد یک برچسب فرقه بودن به آن می چسباند . و وقتی از او می پرسی که به چه دلیل این اتهام را می زنی ، می گوید چون با من نیستی و برخلاف عقیده ی من عمل می کنی . تک تک موارد غیر قانونی اداره را ذکر می کنم :
اصل 23 قانون اساسی ایران : " تفتيش‏ عقايد ممنوع‏ است‏ و هيچكس‏ را نميتوان‏ به‏ صرف‏ داشتن‏ عقيده‏ اي‏ مورد تعرض‏ و مئاخذه‏ قرار دارد. "
فکر می کنم که چشم افراد اداره برخورد با ادیان تا به حال به این اصل نیافتاده است . سال هاست اداره، استاد ایلیا را به دلیل پرستش خدای یگانه و مخالفت با اسلام خشونت طلب مورد مؤاخذه و تفتیش عقاید قرار داده است . نه تنها ایشان را بلکه تمام جوانان این مملکت به گونه های مختلف مورد تعرض این قصابان عقیده قرار گرفته اند .
اصل 24 قانون اساسی ایران : " نشريات‏ و مطبوعات‏ در بيان‏ مطالب‏ آزادند مگر آن‏ كه‏ مخل‏ به‏ مباني‏ اسلام‏ يا حقوق‏ عمومي‏ باشد تفصيل‏ آن‏ را قانون‏ معين‏ مي‏ كند."
اداره برخورد با ادیان به طور کاملاً مستقل عمل می کند و کاری به قوانین ندارد ، از هر نشریه ای خوشش نیاید و یا وابسته به فردی باشد که با او مخالف است و یا اینکه باعث بالا رفتن سطح آگاهی عموم مردم شود ، به سرعت آن نشریه را می بندد . مجله حرکت دهندگان ، هنر های زیستن ، علوم باطنی ، تنها به دلیل اینکه در آن از تعالیم استاد ایلیا استفاده می کردند ، بسته شد . مجلاتی که نه تنها مخل به مبانی اسلام نبود ، بلکه در حرکت به سوی خدا ، علوم درونی ، و چگونه داشتن زندگی متعالی را نیز آموزش می داد . نه تنها این مجلات بلکه تمام نشریاتی که کمی از واقعیت ها می نویسند و یا باعث آگاهی بخشی مفید می شوند ، به فاصله زمانی کوتاهی با برخورد اداره مواجه می شوند .
انگار که در ایران هیچ کس حق تصمیم گیری ندارد نه مردم و نه مسئولین دیگر . این اداره به جای وزارت ارشاد ، صدا و سیما ، مجلس شورای اسلامی ، رئیس جمهور و به طور خیلی پنهانی به جای رهبر و به طور کل تمام مردم تصمیم می گیرد و حق تفکر و انتخاب را از همه گرفته است . اگر هر کدام از این ارگان ها و آحاد مردم با آنها مخالف کند مرگ آن حتمی است .
اصل 25 قانون اساسی : " بازرسي‏ و نرساندن‏ نامه‏ ها، ضبط و فاش‏ كردن‏ مكالمات‏ تلفني‏، افشاي‏ مخابرات‏ تلگرافي‏ و تلكس‏، سانسور، عدم‏ مخابره‏ و نرساندن‏ آنها، استراق‏ سمع و هر گونه‏ تجسس‏ ممنوع‏ است‏ مگر به‏ حكم‏ قانون‏. "
حال چه کسی به او تا این اندازه اجازه ی وارد شدن به حریم خصوصی مردم را داده است نمی دانم ؟ نه تنها استاد بلکه شاگردان ایشان نیز به خاطر استراق سمع این گروه به راحتی نمی توانند حتی با اقوامشان در مورد مسائل خصوصی شان صحبت کنند .
اصل 39 قانون اساسی ایران : " هتك‏ حرمت‏ و حيثيت‏ كسي‏ كه‏ به‏ حكم‏ قانون‏ دستگير، بازداشت‏، زنداني‏ يا تبعيد شده‏، به‏ هر صورت‏ كه‏ باشد ممنوع‏ و موجب‏ مجازات‏ است‏."
نزدیک به 6 ماه استاد ایلیا را بدون داشتن هیچ گونه مدرک و سند با زدن اتهامات واهی در بند 209 زندان اوین زندانی کردند . و انواع و اقسام شکنجه های جسمی و روانی را برای اینکه ایشان خدا را انکار کنند ، بر او اعمال کردند . و در آن مدت در سایت ها و وبلاگ های مختلف شروع به هتک حرمت و حیثیت ایشان کردند ، و علناً به استاد اعلام کرده بودند که از هر طریقی آبرویت را می بریم . ابتدا این گونه تخریب ها در سطح اینترنت و در خبرگزاری ها و سایت ها صورت می گرفت به تازگی او با به سلطه گرفتن صدا و سیما در روزنامه جام جم علناً به ایشان و خانواده ایشان و شاگردان ایشان توهین و اهانت کرده است و دریغ از داشتن یک برگه سند و مدرک برای اثبات اتهامات واهیشان . اینکه به راحتی می توان به خاطر همین یک کار غیر قانونی و بی آبرو کردن یک فرد بی گناه بدون هیچ گونه مدرکی ، از آنها شکایت کرد که بحثی نیست و این کار انجام خواهد شد ، تا با برکنار شدن این قصابان اندیشه کل کشور یک نفس راحتی بکشد .
نزدیک به دو سال است که ایران تعهد کرده است که از اعلامیه های حقوق بشر دفاع خواهد کرد و تقاضای عضویت در حقوق بشر را 2 سال پیش اعلام کرد . به خاطر اعمال وحشیانه القاعده فرهنگی مدام در رسانه های خارجی و از طرف خود سازمان حقوق بشر مورد شماتت قرار می گیریم و حتی برچسب تروریست را به این مردم مهربان و مظلوم می زنند .
ماده 5 اعلامیه حقوق بشر : " هیچ کس نباید شکنجه شود یا تحت مجازات یا رفتاری ظالمانه ، ضد انسانی یا تحقیر آمیز قرار گیرد ."
هیچ کس نباید شکنجه شود ؟؟؟ اداره برخورد با ادیان روز به روز اطلاعاتش را در مورد انواع و اقسام شکنجه های روحی و روانی با کمک گرفتن از دوستانش از جمله موساد و سیا update می کند ، بعد در این اعلامیه گفته شده که هیچ کس نباید شکنجه شود !!!
البته این مورد در قانون اساسی ایران نیز مشهود می شود همچنین مسئولان دولت نیز به کرات این مسئله را گوشزد کرده اند که شکنجه نباید باشد ، ولی اداره ادیان کار خودش را می کند .
اصل 38 قانون اساسی ایران : " هر گونه‏ شكنجه‏ براي‏ گرفتن‏ اقرار و يا كسب‏ اطلاع‏ ممنوع‏ است‏. اجبار شخص‏ به‏ شهادت‏، اقرار يا سوگند، مجاز نيست‏ و چنين‏ شهادت‏ و اقرار و سوگندي‏ فاقد ارزش‏ و اعتبار است‏. متخلف‏ از اين‏ اصل‏ طبق‏ قانون‏ مجازات‏ مي‏ شود."
آقای هاشمی شاهرودی این طور عنوان کرده اند که : زندان انفرادی نوعی شکنجه است . وی با یادآوری بخشی از نامه امام علی (ع) به مالک اشتر درباره برخورد با مردم ، گفت : باید با زندانیان برخورد انسانی داشت ، چون ما با زندانی کردن یک زندانی عملاً خانواده ی وی را به زندان برده ایم . همچنین فرموده اندکه : "اینها مردم و حتی اشخاص خوب و بد را می گیرند و به بد ترین شکلی شکنجه می کنند ، و از آنها اقرار می گیرند ، کدام کس به آنها چنین اجازه ای را داده است ؟ خوب برخیزید و جلوی آنها را بگیرید ."
آقای شاهرودی زندان انفرادی را نیز شکنجه دانسته است در صورتی که استاد ایلیا تا ماه ها در زندان انفرادی قرار داشتند و با انواع و اقسام شکنجه های این قصابان مواجه شدند . حقیقتاً چه کسی به آنها اجازه ی اعمال این جنایات را داده است ؟
با مراجعه به سایت های حقوق بشر می توان فیلم ها و عکس ها و مکتوباتی که شکنجه ها ی بیرحمانه ی این افراد را شرح می دهد ، مشاهده کرد .
تزریق مواد مخدر به زندانی و به خواب بردن آن به مدت 2 یا 3 روز و بعد از بیدار شدن اقدام به عملیات شستشوی مغزی و تغییر دادن افکار و عقیده ی وی شروع می شود ، این یک مورد از شکنجه های روانی اداره می باشد . شکنجه های جسمی از جمله : تازیانه زدن به بدترین شکل ممکن ، برق وصل کردن به نقاط حساس بدن ، گرسنگی دادن به زندانی ، بیدار نگه داشتن وی تا چندین روز از طرق وحشیانه مختلف ، زدن ضربه های محکم به زندانی طوری که به بیهوشی وی کشیده می شود ، استفاده از الفاظی مانند اینکه اینجا خدا وجود ندارد و تو چاره ای جز همکاری نداری و ... انواع و اقسام شکنجه های دلخراش که باعث شده نام تروریست بر ایران گذاشته شود .
این همه جنایت که من شاید فقط به یک هزارم آنها اشاره کردم ، چه کسی پاسخگو ست ؟