بیانیه ده تن از زندانیان سیاسی در خصوص وضعیت زندانیان سیاسی بیمار

دوشنبه 02 خرداد 1390 ساعت 23:47 |
 
خبرگزاری هرانا – ده تن از زندانیان سیاسی محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین با ضمن اعتراض به وضعیت درمانی زندانیان سیاسی و عادی در ۵ ماده خواهان توجه مسئولین نسبت به وضعیت زندانیان بیمار شدند.

متن این بیانیه که در اختیار خبرگزاری هرانا قرار گرفته است به شرح زیر است:

مرگ زندانیان عادی و سیاسی بر اثر عدم رسیدگی مناسب پزشکی و درمانی، به خودی خود آنقدر مهم هست تا ناچار نباشیم چندان به گذشته‌های دور‌تر بازگردیم و خاطره تلخ درگذشت اکبر محمدی، امیر حشمت ساران و امیر رضا میر صیافی – وبلاگ نویس بسیار جوانی که در زندان اوین دست به خود کشی زد و بر اثر عدم انجام اقدامات اورژانسی پژشکی در زندان جان باخت را به یاد داریم.محسن دکمه چی، یکی از سه زندانی هم بندی جان باخته ما که اگر اقدامات مناسب پزشکی- درمانی در زمان مناسب در موردش صورت می‌گرفت، اکنون در میان ما بود و نیازی نبود تا با خاطره عزیزش زندگی کنیم!

 

حتی ممکن است چنین به نظر آید که مسئولان سیاست مرگ تدریجی و شبهه طبیعی را به جای اعدام زندانیان سیاسی در پیش گرفته‌اند، و گر نه بی‌توجهی به وضعیت در مانی زندانیان تا بدانجا که به مرگ ایشان بیانجامد، چه معنای دیگری می‌تواند داشته باشد جز اعدام خاموش!

با این حال‌گاه زندانیان با پا فشاری درمان خویش را پا پیگیری کرده‌اند که در این صورت نیز متاسفانه دستگاه قضایی هزینه درمان را بر زندانی تحمیل کرده است، در حالیکه برابر موازین آیین نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی، زندانی از لحظه ورود به زندان در بیمه و تحت ضمانت و مسئولیت سازمان زندان هاست و کلیه هزینه‌های پزشکی و در مانی‌اش می‌باید از سوی زندان تامین گردد، لیکن مسوولان قضایی اعزام زندانی به مراکز درمانی را در صورتی که هزینه درمان و حقوق مراقبین از سوی زندانی پرداخت شود، مجاز می‌دانند. ایشان پیش از اعزام به بیمارستان از زندانی تعهد می‌گیرند که کلیه هزینه‌ها را پرداخت نماید! حسین رونقی ملکی که مرحله نخست عمل جراحی کلیه را در بیمارستان هاشمی‌نژاد به انجام رساند و مهدی کوهکن که نیاز به عمل جراحی پا دارد از جمله کسانی هستند که پیش از اعزام تعهد داده‌اند که هزینه‌های درمان و... را به طور کامل پرداخت نمایند که در مورد حسین رونقی این امر تحقق یافته و تمام هزینه‌ها از سوی خانواده وی پرداخت گردیده است.

روشن است که اگر زندانیان نخواهند به سرنوشت همبندیان در گذشته‌شان دچار شوند، باید به پرداخت هزینه‌های بستری شدن و درمان تن در دهند!
نکته جالب آن است که بسیاری از بیماری‌های زندانیان سیاسی مربوط به دوران انفرادی و بازجویی و شرایط نامناسب بهداشتی و در مانی زندان می‌باشد.

ه‌مان طور که انتظار می‌رود وضعیت درمانی پزشکی در داخل بهداری زندان اوین، بسیار نا‌مناسب و فاقد بسیاری از متخصصان است و حتی برای در مان‌های بسیار ساده سر پایی مانند شکستگی‌ها، آزمایش‌ها و... نیز گاهی می‌بایست هفته هاو ماه‌ها انتظار بکشد.

مثلا برخی از زندانیان سیاسی که برای درمان شکستگی به بهداری اوین مراجعه کرده‌اند متوجه شده‌اند که متخصص ارتوپد تنها ماهی یکبار آن هم به مدت چند ساعت برای حدود ۵ هزار زندانی به اوین مراجعه می‌کند. لذا کاملا قابل انتظار است که وضعیت درمانی و پایش درمانی زندانیان بیمار در اوین در وضعیت بحرانی قرار داشته مانند آنچه که در مورد یک زندانی اعتراضات پس از انتخابات به نام پیمان کریمی دیده می‌شود که به بیماری خطرناک دیابت مبتلا است و تا کنون چندین بار تا مرز مرگ پیش رفته است. همچنین عده زیادی از زندانیان سیاسی به بیماری‌های مختلف دچار هستند که با عدم توجه و رسیدگی از سوی مسئولین شرایط آنان روز به روز وخیم‌تر می‌گردد. همه این موارد در مورد زندانیان سیاسی در حالی رخ می‌دهد که علیرغم تایید متخصصان پزشکی قانونی در مورد عدم تحمل کیفر، موازین قانونی ناظر به این امر، در مورد زندانیان سیاسی اجرا نمی‌گردد و حتی مسئولان قضایی اعزام زندانیان بیمار به مراکز پزشکی و اعطای مرخصی‌های دوران نقاهت را منوط به موافقت نهاد‌های امنیتی می‌نماید، که در بسیاری موارد شاهد مخالفت و یا اعطای امتیاز گونه این حق بدیهی می‌باشیم.

همه این شرایط ما را بر آن داشته تا ضمن هشدار در خصوص وضعیت زندانیان بیمار به مسئولین قضایی ظ، نهاد‌ها و سازمان‌های مدافع حقوق بشر خواسته‌های ذیل را به عنوان ابتدایی‌ترین حقوق حقه‌مان از مسئولین ذیربط مطالبه نماییم:

۱- بهبود شرایط درمانی و رسیدگی به موقع و موثر به زندانیان بیمار و خصوصا زندانیان سیاسی – عقیدتی بیمار.
۲- اعطای مرخصی به زندانیان بیمار
۳- تقبل کلیه هزینه‌های درمانی و عدم تحمیل این هزینه‌ها به زندانیان و خانواده‌هایشان مطابق آیین نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و تعهدات و تکالیف قانونی این سازمان در برابر زندانیان.
۴- تسهیل در ورود دارو‌های خاص و رساندن این دارو‌ها به زندانیان بیمار
۵- با توجه به اینکه تشخیص پزشکی قانونی مبنی بر عدم تحمل کیفر یا مشکلات حاد پزشکی برای سازمان زندان‌ها و دستگاه قضایی، قانونا الزام آور است، اما نمونه‌های فراوانی حاکی از عدم توجه به تشخیص‌های پزشکی است. لذا تمکین به آن را از نهاد‌های ذیربط خواهانیم.


ابوالفضل عابدینی - اکبر امینی – رامین پرچمی – پیمان عارف – سام محمودی – شاهین زینعلی- جواد علیخانی – سیامک قادری – آرش صادقی – احمد شاهرضایی