نامه محسن میردامادی از زندان اوین به نمایندگان بازدیدکننده از بند ۳۵۰

 محسن میردامادی، رئیس کمیسیون سیاست خارجی و امنیت ملی مجلس ششم که این روزها در بند ۳۵۰ زندان اوین به سر می برد در نامه ای به نمایندگان بازدید کننده از زندان اوین نوشته است: گویا برای برخی از نمایندگان اصولا مصاحبه کردن بیش از یافته های بازدید اهمیت داشته و احتمالا برای آنها قبل از بازدید از زندان مشخص شده بود که پس از بازدید چه باید بگویند که با عجله پس از خروج از زندان بدون هیچ اشاره ای به مسائل مهمی که زندانیان بیان کرده بودند اظهار کرده اند که زندان اوین را باید هتل اوین نامید.

به گزارش کلمه، اشاره ی دبیرکل جبهه مشارکت ایران اسلامی به مصاحبه صفر نعیمی با روزنامه بهار است که وی مدعی شده بود: آقای میردامادی می‌گفتند ما ضد ولایت نیستیم و ولایت را قبول داریم و مسلمان، فرزند انقلاب و امام هستیم و اتفاقی افتاده که باید حل شود. مشاور آقای موسوی هم می‌گفتند من خطایی نداشتم و جرم من این بوده که در ستاد آقای موسوی کار می‌کردم و مشاور ایشان بودم و می‌گفتند که حکم ما دو روز قبل از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری ۸۸ صادر شده بود که ما را دستگیر کنند منتها به هر دلیلی یا ما را پیدا نکردند یا دلیل دیگر تا ۳۰ خرداد همه را دستگیر کردند.

میردامادی، نماینده ی دربند مجلس ششم شورای اسلامی در نامه ی خود تصریح کرده است: هرچند از امثال گویندگان آن باعث تعجب نبود ولی باعث تاسف بود برای حقوق مردمی که این افراد قرار است مدافع حقوق آنها باشند و از طرف آنها بر امور کشور نظارت کنند، امروز به یک تماشاچی بی اثر تبدیل شده است که در بسیاری از موارد یا تایید کننده تخلفات است یا از کنار آنها بی تفاوت می گذرد.

مشروح گزارش بازدید نمایندگاه مجلس را از بند ۳۵۰ زندان اوین در اینجا بخوانید.

متن کامل این نامه که در اختیار کلمه قرار گرفته به شرح زیر است:

بسمه تعالی

نمایندگان محترم بازدیدکننده از زندان اوین

با سلام

پس از بازدید روز دوشنبه ۲/۱۱/۱۳۹۱ از بند ۳۵۰ زندان اوین مطالبی از قول برخی از اعضا آن هیات نقل شد که هرچند از امثال گویندگان آن باعث تعجب نبوده ولی باعث تاسف بود برای حقوق مردمی که این افراد قرار است مدافع حقوق آنها باشند و از طرف آنها بر امور کشور نظارت کنند.

نماینده ای که نمی دانم اصولا در آن نشست حضور داشته یا نه در مصاحبه ای در روزنامه بهار مورخ سه شنبه ۳/ ۱۱/۱۳۹۱ مطالبی مطلقا کذب از قول اینجانب و مطالبی نیز از قول آقای علیرضا بهشتی که در آن نشست هیچ صحبتی نکرد بیان کرده است. مطالبی که من بیان کردم شامل دستگیری های گسترده و خلاف قانون قانون افراد پس از انتخابات ۱۳۸۸ و پس از بازداشت، محروم کردن بسیاری از حقوق قانونی شان، صدور احکام فاقد مستندات حقوقی و قانونی و نقش اصلی بازجویان در احکام صادره، وجود افرادی در بند ۳۵۰ که در دوران بازجویی تحت انواع فشارهای غیرقانونی و جسمی و روحی بوده اند، و افرادی که بدون هیچ توجیه قانونی مدت طولانی در سلول های انفرادی نگهداری می شده اند، و نیز تبعیض های آشکار بین زندانیان سیاسی و سایر زندانیان و جلوگیری مسئولین مربوطه از تامین حداقل امکانات معمول و متعارف، همه زندانها برای زندانیان سیاسی.

تعداد دیگری از زندانیان نیز که به تفصیل در مورد بازداشت ها و احکام غیرقانونی و پس از آن از زجرها و شکنجه هایی که در مدت بازداشت دیده بودند و اقدامات وسیع خلاف قانون که در مورد نوع آنها صورت گرفته بود برای شما سخن گفتند.

ولی گویا برای برخی از نمایندگان اصولا مصاحبه کردن بیش از یافته های بازدید اهمیت داشته و احتمالا برای آنها قبل از بازدید از زندان مشخص شده بود که پس از بازدید چه باید بگویند که با عجله پس از خروج از زندان بدون هیچ اشاره ای به مسائل مهمی که زندانیان بیان کرده بودند اظهار کرده اند که زندان اوین را باید هتل اوین نامید.

البته اگر زندان اوین برای ایشان اینگونه جذابیت داشته مناسب است مدتی در این هتل زندگی کنند تا زوایای پنهان آن را بهتر بشناسند.

اگر آقایان در نظارت خود کمی دقت داشتند، در می یافتند که به خاطر حضور آنها غذای متفاوتی در زندان عرضه کردند و البته این بازدید باعث شد زندانیان هم بهترین غذای دو سه سال اخیرشان را تناول کنند.

همچنین اگر سوال می کردند، در می یافتند امکانات محدودی در بند ۳۵۰ وجود دارد تماما به وسیله خود زندانیان و به هزینه آنها تهیه شده که اخیرا این امکان را نیز در بسیار از موارد قطع کرده اند که اگر همین دقت مختصر وجود داشت آنطور عجولانه قضاوت نمی شد.

اینجانب در دوره مجلس ششم به مدت چهار سال مسئولیت کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی آن مجلس را برعهده داشتم و خود و سایر اعضای کمیسیون و برخی از اعضای کمیسیون های دیگر بارها از زندان اوین بازدید داشتیم و یک کارگروه ویژه از تعدادی از نمایندگان برای این بازرسی ها تشکیل شده بود که فعالیت آنها کاملا در جلوگیری از تخلفات یا کاهش آنها موثر بود.

واقعا جای تاسف است که مجلسی که باید همه دستگاه های حکومتی و اجرایی از آن حساب ببرند و حداقل نگران باشند که تخلفات آنها مورد مواخذه مجلس قرار خواهد گرفت و با چنین شان و جایگاهی نقش بازدارنده از تخلفات را داشته باشد امروز به یک تماشاچی بی اثر تبدیل شده است که در بسیاری از موارد یا تایید کننده تخلفات است یا از کنار آنها بی تفاوت می گذرد.

متاسفانه چنین عملکردی در کنار سایر عوامل باعث شده ملت ما امروز در بسیاری از عرصه ها و به خصوص در عرصه مسائل معیشتی و اقتصادی در چنین وضع تاسف باری قرار بگیرد و در همه زمینه ها به قهقرا برود و در مسئله مهم دستگیری های بی سابقه پس از انتخابات ۸۸ نمایندگان مجلس با نزدیک به چهار سال تاخیر در اعمال نظارت به جای پرداختن به مسائل اصلی و رسیدگی به موارد فراوان دستگیری های غیرقانونی و نقض حقوق شهروندی مصوب مجلس با یک رفت و آمد و نگاه سطحی و تشریفاتی طبق معمول تایید کننده وضع موجود باشند و چشم خود را به قانون شکنی های بنیان سوز ببندند و یا به هر طریق از خود سلب مسئولیت کنند.

به شما توصیه می کنم سوابق عملکرد کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ششم را در قبال دستگیری های فله ای آن زمان را که باید در مجلس موجود باشد و نقش پیگیر و تاثیرگذار آن مجلس در مقابله با دستگیری ها و اقدامات خودسرانه و غیرقانونی و نقض حقوق شهروندی را ملاحظه کنید و آن را با عملکرد امروز و این سال های مجلس مقایسه کنید.

قضاوت در این مورد را به وجدان خودتان واگذار می کنم.

محسن میردامادی

رئیس کمیسیون سیاست خارجی و امنیت ملی مجلس ششم

۳ بهمن ۱۳۹۱