همسر دراویش دربند: جان دروایش در بند امنیتی زندان اوین در خطر است

در تاریخ ۲۶ دی ماه حمیدرضا مرادی، مصطفی دانشجو، فرشید یداللهی، امیر اسلامی، امید بهروزی، افشین کرمپور و رضا انتصاری با اعتراض به غیرقانونی بودن روند دادرسی پرونده اتهامی خود در دادگاه شرکت نکردند.

پس از آن به دستور قاضی صلواتی به سلول های انفرادی بند ۲۰۹ منتقل و از همه امکانات بهداشتی و درمانی محروم شده اند.وکلای دراویش و مدیران زندانی سایت مجذوبان نور تا کنون ۱۹ ماه را بدون حکم در زندان به سر می برند.همسر حمیدرضا مرادی با ابراز نگرانی شدید از وضعیت دروایش دربند به “جرس” می گوید: “آنها در زیرزمینی در بند امنیتی اوین نگهداری می شوند. شرایط بهداشتی و غذایی آنجا خیلی بد است و اصلا به بیماری هایی که دارند، رسیدگی نمی شود. حتی لباس گرم و پتو در این هوای سرد در اختیارشان نمی گذارند. قاضی صلواتی گفته بخاطر اینکه به دادگاه نمی آیند، ممنوع الپزشک و ممنوع التلفن هستند. ۲۶ دی ماه دادگاه داشتند اما چون دادگاه را غیرقانونی می دانستند در آن حاضر نشدند بعد آنها را به انفرادی بند امنیتی منتقل کردند و ما تا ۳۷ روز از آنها خبر نداشتیم. نمی دانید در این ۳۷ روز چه کشیدیم به هر کجا سر می زدیم می گفتند ما خودمان پیگیر هستیم و جوابی نمی دادند. بعد از سی و هفت روز یک ملاقات دادند که در فضای امنیتی و با حضور ماموران امنیتی انجام شد. یکی از ماموران اصلا چسبیده بود و می گفت، شما فقط می توانید همدیگر را ببینید و سلام کنید و اصلا نمی گذاشتند تا حرفی با هم بزنیم.”سه تن از این افراد از بیماری‌های جدی رنج می‌برند، حمید مرادی که به دلیل انسداد بالای عروق ناحیه پا، که پیش از این، پزشک نیز به قطع عضو هشدار داده بود، دچار ورم شدید پا شده است. همچنین بیماری تنفسی و حملات آسمی مصطفی دانشجو نیز وضیعت این درویش را نگران کننده کرده است، امیر اسلامی نیز دچار بیماری قلبی است.

همسر حمید رضا مرادی می افزاید: “پنج شنبه یک ملاقات با همسرم داشتم رنگ و روی حمیدرضا زرد و پایش ورم کرده بود. گرفتگی عروق پا در حد هفتاد درصد دارد و رگ قلبش هم گرفتگی دارد و باید تحت مراقبت مدام پزشک باشد. آقای دانشجو هم خیلی شرایط جسمی بدی داشت ریه و کلیه و کمرش درد می کند و حتی به اینها که درد می کشند دارو مسکن هم نمی دهند. حتی همسرم بخاطر همان گرفتگی رگ پا باید از عصا استفاده کند اما از زمانیکه به آن زیرزمین منتقلشان کرده اند عصا را از او گرفته اند.”

همزمان کسری نوری و صالح مرادی دو تن از فعالان زندانی حقوق دراویش در زندان عادل آباد شیراز در اعتراض به انتقال غیرقانونی وکلای دراویش به بند ۲۰۹، دست به اعتصاب غذا زنده اند که گزارش ها حاکی از وخیم بودن حال این دو درویش است.

خانم مرادی در این زمینه خاطرنشان می کند: “نزدیک به دو ماه است که صالح مرادی برادر شوهرم بهمراه کسری نوری در اعتصاب غذا هستند و از نظر جسمانی بشدت کاهش وزن پیدا کردند. پلاک صد شیراز در دست اطلاعات است و خیلی شکنجه می کنند و به کسری نوری و صالح مرادی گفتند امضا بدهید که در اعتصاب غذا نیستید و حالتان هم خوب است. اینها هم مجبور شدند بنویسند که روزه حاجت گرفته اند در حالیکه در اعتصاب غذا هستند. آنها گفته اند تا وکلای دروایش که به انفرادی منتقل شده اند از وضعیت بلاتکلیف بیرون نیایند به اعتصاب خود ادامه می دهند. خب، وقتی دو ماه جز آب چیزی نمی خورند فکر می کنید از نظر جسمی چه وضعیتی دارند؟”

همسر این درویش دربند با ابراز ناراحتی از برخوردهایی که با دروایش می شود بیان می کند: “زمانیکه همسرم را به انفرادی منتقل کردند هم سلولی هایشان تعریف می کردند اینقدر او را کتک زده اند که خون بالا آورده بود. در کجای دنیا چنین کاری با شهروندان انجام می دهند که با اینها اینکارها را کردند؟ زمانیکه آنها را به بند امنیتی بردند برای اینکه تحقیرشان کنند موهای سر و صورتشان را تراشیدند و گفتند بخاطر بهداشت اینکار را انجام دادیم اما الان که نزدیک به دو ماه می گذرد هیچ وسیله ای بهداشتی در اختیارشان نمی گذارند. اگر راست می گویند و آن موقع برای بهداشت سر و صورت آنها را تراشیدند الان نیاز به بهداشت ندارند؟ چرا لباس گرم و پتو در این هوای سرد آنهم در زیرزمین در اختیارشان نمی گذارند؟ چرا از پزشک و دارو محروم هستند؟”

وی ادامه می دهد: “به دادسرای اوین، دادگاه، حقوق شهروندی مراجعه کردیم قاضی صلواتی هم که گفته از پذیرفتن ما معذور است. به سران قوه و مصلحت نظام و آقای خامنه ای نامه نوشتیم. پیش آقای علی مطهری رفتیم اما هیچکس جوابی نمی دهد. یک کسی نیست که نسبت به این وضعیتی که داریم رسیدگی کند و صدای ما را بشنود.”

خانم مرادی در پایان می گوید: “می گویند احمد شهید در گزارش هایش دروغ می گوید که در ایران نقض حقوق بشر می شود. اگر او دروغ می گوید پس این بلاهایی که به سر ما می آید چیست؟ تمام این هفت نفر دروایشی که در زندان هستند بی گناه هستند نه به مقامات توهین کردند و نه تشویش اذهان عمومی کرده اند. تمام این اتهامات دروغ محض است. البته از این اتهامات به هر کسی که بازداشت می کنند و سیاسی است می زنند. وقتی حسینیه های ما را از چند سال پیش خراب کردند این دروایش زندانی اعتراض کردند و از حقوق دروایش دفاع کردند. این گناه و جرم است؟ الان هم که در زندان هستند اصلا مثل یک زندانی با آنها برخورد نمی شود. هیچ حق و حقوقی برای آنها قائل نیستند. نمی دانیم دیگر باید به کجا مراجعه کنیم تا اتفاقی برای عزیزانمان نیافتاده از این وضعیت رها شوند.”