نامه گروهی از روزنامه‌نگاران به محمدصدیق کبودوند: شما باید بمانید و شاهد برآورده شدن آرمانهای خود باشید

دهها روزنامه نگار از داخل و خارج کشور با امضای نامه ای خطاب به محمدصدیق کبودوند، از او خواستند به اعتصاب غذای خود پایان دهد و نگرانی عمیق دوستان، خانواده و همکاران خود را خاتمه ببخشد.امروز کلمه گزارش داد که محمدصدیق کبودوند، روزنامه نگار و زندانی سیاسی محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین که از چند رو پیش وارد اعتصاب غذای خشک شده بود، روز گذشته به اعتصاب خشک خود پایان داده و با این حال همچنان در اعتصاب غذای تر قرار دارد و حال جسمی وی نیز همچنان وخیم است.

سه روز قبل، در پی وخامت وضع جسمانی محمد صدیق کبودوند در اثر اعتصاب غذا، و عفونت و درد کلیه وی، پزشک زندان درخواست اعزام وی به بیمارستان خارج از زندان کرده بود که شعبه مأمور اعزام به دلیل امتناع کبودوند از زدن دستبند، از اعزام وی به بیمارستان خودداری کرد. پس از آن، مسئولان زندان هم دستور به لغو اعزام وی به بیمارستان دادند و بدین ترتیب کبودوند با وجود وخیم بودن وضعیت جسمانی اش به بند ٣۵٠ بازگردانده شد.

محمدصدیق کبودوند که نزدیک به پنجاه روز است در اعتصاب غذا به سر می برد، بر اساس آزمایش های پزشکی زندان دچار عفونت کلیه و کاهش شدید قند خون و ضعف شدید جسمی و حرکتی و کاهش وزن شده است.

او که سردبیر نشریه پیام مردم بوده است، از دهم تیر ماه سال ۱۳۸۶ بازداشت شده‌ و در دادگاه انقلاب تهران به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل و اداره سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان به ده سال حبس و از بابت تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی از طریق ارتباط و مراوده با سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر و ارتباط و مکاتبه با کوفی عنان دبیرکل سازمان ملل متحد و گفتگو با رسانه‌های عمومی به یک سال حبس و جمعاً به یازده سال حبس محکوم شده که در شعبه ۵۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران ده سال حبس از بابت تاسیس سازمان، مورد تایید قرار گرفته و قطعی شده است.

این فعال حقوق بشر دربند از روز شنبه ششم خرداد ماه دست به اعتصاب غذا زده و بارها اعلام کرده که به دلیل بیماری صعب العلاج فرزندش نیاز است که وی به مرخصی رفته و در کنار وی برای درمان او بکوشد. اما مسئولان قضایی به این خواسته تن نمی دهند.

اکنون نویسندگان نامه خطاب به کبودوند، با تاکید بر اینکه هزینه فعالیت‌های قانونی و انسانی شما نباید زندان و مخاطره سلامتی‌تان نباشد و هدف شما احترام گذاشتن به حق دانستن مردم در ضمن حق برخورداری از آزادی بیان بوده و در این راستا نیز جز راه‌های قانونی و مدنی به طریق دیگری متوسل نشده‌اید؛ تصریح کردند: شما باید بمانید و با سربلندی و در اوج، شاهد برآورده شدن آرمان ها و آرزوهای بلند و انسانی خود برای مردم‌تان باشید. اطمینان داشته باشید که همکاران و دوستان شما نیز در این عهد تا انتها در کنار شما ایستاده‌اند.

متن این نامه و اسامی امضاکنندگان آن در ادامه می آید:

همکار و هم میهن شجاع و آزاده٬ جناب محمدصدیق کبودوند

ما جمعی از دوستان و همکاران شما در رسانه‌های داخل و خارج از ایران، ضمن ارج گذاشتن به پایداری و تاکید بر خواسته‌های انسانی، به حق و قانونی شما درباره محرومیت از مرخصی و دیدار با فرزند بیمارتان، از جنابعالی تقاضا می‌کنیم به اعتصاب غذای خود پایان دهید و نگرانی عمیق دوستان، خانواده و همکاران خود را خاتمه بخشید.

در یک ماه گذشته طیف وسیعی از همکاران شما و سایر شهروندان در نقاط مختلف کشور پیام اعتصاب‌تان را شنیده و ضمن حمایت از طرح مطالبات شما٬ که چیزی جز تاکید بر حقوق تعریف شده‌ی یک زندانی در قوانین مربوط به نگهداری زندانیان نیست، با شما همدردی کرده‌اند.

ما به عنوان بخشی از جامعه روزنامه‌نگاری ایران٬ نگران تاثیرات منفی و نامطلوب تصمیم شما٬ بر سلامتی‌تان هستیم؛ تصمیمی که می‌دانیم از سر آگاهی اتخاد شده و از نظر ما نیز قابل احترام است. اما آن‌چه ضروری و فوری است، حفظ سلامتی و بازگشت‌تان به زندگی عادی و ادامه‌ی فعالیت‌هایتان است.

ما می‌دانیم که هزینه فعالیت‌های قانونی و انسانی شما نباید زندان و مخاطره سلامتی‌تان باشد. می‌دانیم که هدف شما احترام گذاشتن به حق دانستن مردم در ضمن حق برخورداری از آزادی بیان بوده و در این راستا نیز جز راه‌های قانونی و مدنی به طریق دیگری متوسل نشده‌اید. اما نبودن شما در میان ما نه تنها دردی را از دردهای پرشمار خانواده شما نمی‌کاهد٬ بلکه بر آن‌ها می افزاید و جامعه رسانه ای و اطلاع رسانی مستقل و حقوق‌بشر ایران را با کمبود و ضایعه‌ای جدی مواجه می‌کند.

شما باید بمانید و با سربلندی و در اوج، شاهد برآورده شدن آرمان ها و آرزوهای بلند و انسانی خود برای مردم‌تان باشید. اطمینان داشته باشید که همکاران و دوستان شما نیز در این عهد تا انتها در کنار شما ایستاده‌اند. در پایان یک بار دیگر ضمن تاکید بر خواسته‌های شما و ارج نهادن بر استقامت و فعالیت‌های حقوق بشری و مدنی‌تان در کردستان٬ که هدفی جز روشنگری و توسعه آزادی بیان در سراسر ایران نداشته، از شما می‌خواهیم به اعتصاب غذای خود خاتمه دهید.

امید و انتظار ما آزادی شما و سایر همکاران دربند و همه زندانیان سیاسی و عقیدتی است.

۱. آقازاده٬ محمد ۲. آقایی٬ ساسان ۳. ابوالقاسمی٬ مهرداد ۴. اسدی٬ هوشنگ ۵. امیرآبادیان٬ نزهت ۶. امیری٬ نوشابه ۷. امین٬ سعیده ۸. ایران‌مهر٬ امید ۹. ایکدر٬ سولماز ۱۰. باقری‌شاد٬ زهرا ۱۱. بدیعی٬ مینو ۱۲. بردبار٬ بهداد ۱۳. بنی‌یعقوب٬ ژیلا ۱۴. بهمنی٬ آرش ۱۵. بیاتی٬ سحر ۱۶. تنگستانی٬ محمد ۱۷. توکلی٬ دلبر ۱۸. تهرانی٬ فرنوش ۱۹. جعفری٬ حمید ۲۰. جلالی‌پور٬ بهناز ۲۱. حاجی‌حسینی٬ رضا ۲۲. حیدریان٬ جواد ۲۳. خدابخش٬ سعیده ۲۴. خردپیر٬ علی ۲۵. دوراندیش٬ هومان ۲۶. دوستدار٬ نعیمه ۲۷. رافت٬ احمد ۲۸. رسول‌پور٬ سامان ۲۹. رفیعی٬ بهرام ۳۰. رمضان‌زاده٬ فیروزه ۳۱. روزبه٬ اردوان ۳۲. ریاحی٬ طاهره ۳۳. رییسی٬ رضا ۳۴. سخنور٬ حسین ۳۵. سراب‌پور٬ سونیتا ۳۶. سعادتی٬ لیلا ۳۷. سلامی٬ لادن ۳۸. سوری٬ پوریا ۳۹. شعردوست٬ صبا ۴۰ صارمی٬ نیوشا ۴۱. صدیق٬ رضا ۴۲. صمدبیگی٬ بهروز ۴۳. طباطبایی٬ ریحانه ۴۴. ظریفی‌نیا٬ حمیدرضا ۴۵. عباسیان٬ عسل ۴۶. عرب‌سرخی٬ ساجده ۴۷. علیجانی٬ ارشاد ۴۸. علی‌پور٬ فرهمند ۴۹. علی‌نژاد٬ مسیح ۵۰. فخرایی٬ پویان ۵۱. فدایی‌اصل٬ میلاد ۵۲. فرهادیان٬ سروش ۵۳. قاضی٬ فرشته ۵۴. قجر٬ آیدا ۵۵. قریشی٬ کاوه ۵۶. کاظمی٬ نازنین ۵۷. کاظمیان٬ مرتضی ۵۸.کاکارش٬ محسن ۵۹. کشتکار٬ امید ۶۰. کوثر٬ نیک‌آهنگ ۶۱. گلپاد٬ فرزین ۶۲. لواسانی٬ مسعود ۶۳. مافی٬ حمید ۶۴. متقی٬ امیرحسین ۶۵. متین‌نیا٬ نازنین ۶۶. مدرس‌علوم٬ مژگان ۶۷. مزروعی٬ حنیف ۶۸. مطلب زاده٬ عالیه ۶۹. مومنی٬ مینو ۷۰. نجفی٬ مجتبی ۷۱. نوربخش٬ شاهین ۷۲. نیستانی٬ مانا ۷۳. یزدان‌پناه٬ محمدرضا ۷۴. محمودی، سام