بازداشت یک شهروند به دلیل انتقاد از علی خامنه ای در قزوین

رضا بهروزی، شهروند ساکن قزوین، توسط نیروهای امنیتی در منزل خود بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. آقای بهروزی پیشتر با انتشار ویدئوهایی در صفحه شخصی خود از عملکرد رهبر جمهوری اسلامی انتقاد کرده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز شنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۰، رضا بهروزی، شهروند ساکن قزوین، توسط نیروهای امنیتی در منزل خود بازداشت شد.

آقای بهروزی پیشتر با انتشار ویدئویی در صفحه شخصی خود از عملکرد علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی در خصوص ممنوعیت ورود واکسن انتقاد کرده بود.

تا لحظه تنظیم این گزارش از محل نگهداری و وضعیت کنونی این شهروند اطلاعی در دسترس نیست.

رضا بهروزی کارگر ساکن شهرک مهرگان قزوین و پدر سه فرزند است.

هرانا

بازداشت مریم ابراهیم وند توسط نیروهای امنیتی در تهران

مریم ابراهیم وند، کارگردان، تهیه‌کننده سینما و زندانی سابق صبح امروز یکشنبه ۳۱ مردادماه توسط نیروهای امنیتی در مقابل ساختمان وزارت فرهنگ و ارشاد بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. خانم ابراهیم وند در تاریخ ۱۱ خردادماه امسال پس از حضور در دادسرای فرهنگ و رسانه از آزادی خود مطلع شده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، صبح امروز یکشنبه ۳۱ مردادماه ۱۴۰۰، مریم ابراهیم وند، کارگردان، تهیه‌کننده سینما و زندانی سابق توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.

بازداشت این شهروند در مقابل ساختمان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تهران صورت گرفته است. به گفته یکی از نزدیکان خانم ابراهیم وند، او جهت پیگیری مجوز فیلمهای توقیف شده خود به آن محل مراجعه کرده بود.

این منبع نزدیک به خانم ابراهیم وند در این خصوص به هرانا گفت: “چند ماه قبل از سوی وزارت ارشاد به خانم ابراهیم وند گفته شده بود که به دنبال دریافت نامه ممنوع الکاری وی از سوی اطلاعات سپاه، امکان دادن مجوز برای فیلم های او وجود ندارد”.

خانم ابراهیم وند پیشتر نیز سابقه بازداشت و محکومیت داشته است. وی در شهریورماه ۱۳۹۵ توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت و پس از ۳۵ روز با تودیع قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی (به صورت وجه نقد) از بازداشتگاه اطلاعات سپاه موسوم به بند ۲ الف زندان اوین آزاد شد. خانم ابراهیم وند نزدیک به دو سال بعد در تاریخ ۳۱ تیرماه ۹۷ پس از احضار به شعبه ۴ بازپرسی دادسرای فرهنگ و رسانه مجددا بازداشت و به بند دو الف سپاه منتقل شد. او یک ماه بعد پس از پایان بازجویی‌ها با صدور قرار وثیقه ۱۰ میلیارد تومانی به زندان قرچک ورامین منتقل شد و در تاریخ ۲۶ اسفندماه ۹۸ بدون اطلاع قبلی به بند زنان زندان اوین منتقل شد. وی مجددا در تاریخ ۱۷ آبان‌ماه ۹۹ از بند سیاسی زنان زندان اوین به زندان قرچک ورامین منتقل شد.

خانم ابراهیم وند در آبان‌ماه سال گذشته توسط شعبه ۱۰۵۹ دادگاه کارکنان دولت از بابت اتهامات “ساخت فیلم مبتذل، توهین به رئیس جمهور و نشر اکاذیب علیه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به قصد تشویش اذهان عمومی ” به مجموعا ۱۰ سال حبس محکوم شد. او در بخش دیگر پرونده خود توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به ۶ ماه حبس حبس محکوم شده که این حکم در رای نهائی در دادگاه کارکان دولت تجمیع شده و وی در مجموع به ۱۰ سال و ۶ ماه حبس محکوم شد. خانم ابراهیم وند نهایتا در تاریخ ۱۱ خردادماه امسال پس از حضور در دادسرای فرهنگ و رسانه از آزادی خود مطلع شده بود.

سازمان حقوق بشر ایران دستگیری وکلا و فعالان مدنی را محکوم کرد

انتقال غیرقانونی مژگان کاووسی، نویسنده و مترجم به زندان کرج

 «مژگان کاووسی» محقق، نویسنده، مترجم و نوازنده کرد زبان که در کلاردشت مازندران متولد شده است و سال‌ها در شهرستان نوشهر سکونت داشت، از زندان اوین به صورت ناگهانی به زندان کرج در استان البرز منتقل شده است.خانم کاووسی در حال طی کردن حکم اشد مجازات خود یعنی ۳۶ ماه زندان به اتهام «تحریک مردم جهت بر هم زدن نظم و امنیت کشور» است.

او ابتدا از نوشهر به زندان اوین و سپس با حکم قاضی دادگاه تجدیدنظر استان مازندران به زندان کرج منتقل شد. این زندانی در حال حاضر به علت مبتلا شدن به ویروس کرونا در زندان اوین، در مرخصی درمانی به سر می‌برد.یکی از نزدیکان این نویسنده و تنبورنواز، ۱۰ مرداد ۱۴۰۰ به «خبرنگاری جرم نیست» گفت: «مژگان کاووسی شرایط بسیار سختی را می‌گذارند. او چند هفته قبل درخواست کرده بود که به دلیل شرایط کرونایی، از زندان اوین تهران به زندان شهر محل سکونت خانواده‌اش یعنی نوشهر انتقال یابد تا راحت‌تر با اعضای خانواده ملاقات کند، اما نه‌تنها این اتفاق رخ نداد، بلکه حالا در اتفاقی عجیب او را به زندان کرج منتقل کردند. در حکم دستور قاضی دادگاه تجدیدنظر آمده که زندان کرج نزدیک‌ترین زندان به محل اقامت مژگان است؛ درحالی‌که می‌دانیم چنین مطلبی دروغ است و علاوه بر زندان شهر نوشهر، زندان‌های سایر شهرهای استان مازندران نزدیک‌تر از کرج به نوشهر هستند. قاضی خواسته با این دستور مژگان کاوسی را بیشتر آزار و اذیت کند؛ زیرا می‌داند خانواده‌اش توانایی سکونت در کرج را ندارند.»در حکم صادرشده از سوی «عشقعلی قاسمیان»، قاضی شعبه ۲۸ دادگاه تجدیدنظر استان مازندران، آمده است که این انتقال بنا بر درخواست مژگان کاوسی صورت گرفته است؛ اما این فرد مطلع از نزدیکان مژگان کاوسی می‌گوید درخواست او برای انتقال به زندان نوشهر بوده، نه زندان استان البرز.او افزود: «مژگان همچنان با ویروس کرونا درگیر است و حال مساعدی ندارد. همین ۲ روز پیش هم قاضی پرونده‌ به علت وخامت حال او و با توصیه پزشک، یک هفته دیگر مرخصی پزشکی‌اش را تمدید کرد، اما نمی‌دانم از پریروز چه اتفاقی افتاده که قاضی مجددا لج کرده و دستور انتقال به کرج را داده است. اداره اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه پاسداران در استان مازندران، هر دو جزو شاکیان اولیه از مژگان کاووسی بوده‌اند و حالا به نظر می‌رسد این آزارها هم از همین نهادهای امنیتی سرچشمه می‌گیرد.»مژگان کاووسی یکی از بازداشتی‌های اعتراضات مردمی در آبان ۱۳۹۸ است. او در تاریخ ۲۹ آبان آن سال توسط ماموران اداره اطلاعات نوشهر در منزل خود بازداشت شد و پس از سه هفته بازداشت در بازداشتگاه اداره اطلاعات شهرستان ساری، به بند زنان زندان نوشهر منتقل شد. خانم کاووسی پس از گذشت یک ماه، به صورت موقت و با تودیع قرار وثیقه آزاد شد. در ادامه دادگاه انقلاب نوشهر مژگان کاوسی را به اتهام «عضویت در گروه‌های مخالف نظام» به تحمل ۳۳ ماه زندان، به اتهام «تحریک مردم جهت برهم زدن نظم و امنیت کشور» به تحمل ۳۰ ماه زندان و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به تحمل ۶ ماه زندان محکوم کرد.پس از اعتراض این نویسنده و محقق به رای دادگاه بدوی، قاضی شعبه ۲۸ دادگاه تجدیدنظر استان مازندران بنا بر شکایت دادستان مازندران، حکمی سنگین‌تر از حکم قبلی را صادر کرد تا حکم ۶ ماه زندان به ۷ ماه و ۱۵ روز و حکم ۳۰ ماه زندان نیز به ۳۶ ماه تغییر یابد. در نتیجه با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد که ۳۶ ماه حبس تعزیری بود، برای مژگان کاوسی اعمال شد تا او در تاریخ ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۰ به زندان اوین منتقل شود.مژگان کاوسی از باورمندان به «آیین یارسان» است. آیینی صلح‌آمیز که بین شماری از کردهای ایرانی و عراقی رواج دارد، قدمت برخی از نیایشگاه‌های آن به پیش از اسلام می‌رسد و ساختار کنونی‌ آن از سده هفتم هجری و توسط «سلطان سهاک» بنیان نهاده شد. ماموران وزارت اطلاعات ایران طی سال‌های اخیر بارها مانع از برگزاری مراسم سالیانه این آیین در استان کرمانشاه شده‌اند.مژگان کاووسی تاکنون ۲ بار در اعتراض به شرایط زندان، دست به اعتصاب غذا زده است. بار اول در شهریور ۱۳۹۹ بود که این پژوهشگر در اعتراض به «اقدامات فراقانونی مسئولان زندان اوین»، «عدم اعطای مرخصی»، «روا داشتن تبعیض‌های جنسیتی» و «جلوگیری از تماس تلفنی با خانواده» اعتصاب غذا کرد. ۵ مهر ۱۳۹۹ مژگان کاووسی پس از انتقال به بیمارستان برای درمان بیماری‌اش، اعتصاب غذای خود را شکست.بار دوم ابتدای ماه خرداد ۱۴۰۰ بود که او در اعتراض به نحوه برخورد مسئولان زندان و قضات با زندانی‌ها اعتصاب غذا کرد. همان زمان یکی از نزدیکان این زندانی به «شبکه حقوق بشر کردستان» گفته بود: «اعتراض مژگان کاووسی نسبت به روال کلی برخوردهای مسئولان زندان و دستگاه قضایی با زندانیان است. اهم این اعتراض متوجه برخورد سلیقه‌ای و خارج از ضابطه قضات در اعطای مرخصی به زندانیان، بر اساس مصوبه قوه قضاییه در خصوص پیک چهارم کرونا است. تبعیض در حق زندانیان برای بهره‌مندی از مرخصی، ناشی از دخالت ضابطین قضایی متفاوت در مورد هر زندانی است که به روشنی، نقض قانون و ضوابط ناظر بر زندان و اجرای احکام حبس است.»کتاب «انفال و سرگذشت تیمور، تنها بازمانده از گورهای جمعی زنان و کودکان انفال شده» آخرین اثری است که توسط مژگان کاووسی ترجمه و منتشر شده است.

ایران وایر

شاعر مازندرانی: در زندان آمپولی به من زدند که زبانم کرخت شد

«سیاوش امامی»، شاعر و فعال مدنی اهل مازندران که روز ۲۵ خرداد ۱۴۰۰ به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» از سوی نیروهای اداره اطلاعات شهرستان نور بازداشت شد، از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب شهرستان آمل به سه ماه حبس محکوم شده است.

 اگرچه این حکم به مدت بیست روز، قابل اعتراض است؛ اما سیاوش امامی به ایران‌وایر می‌گوید در واکنش به بی‌عدالتی دستگاه قضایی، قصد اعتراض ندارد و در حال آماده شدن برای گذراندن دوران حبس است.

سیاوش امامی متولد ۱۳۶۹ و اهل روستای جوربند چمستان مازندران است. او از هفده سالگی سرودن شعر را آغاز کرده و علاقه‌مند به تحقیق در ادبیات است. او و دو نویسنده دیگر، پیش از این یک کتاب در حوزه ادبیات مازندران منتشر کرده‌اند؛ اما در طول چند سال گذشته، دو کتاب دیگر این شاعر مازندرانی، اجازه انتشار نیافته‌اند.

 او در فضای مجازی نسبت به اعتراضات مردمی واکنش نشان داده و تلاش کرده به عنوان همشهریاکبر محمدی « جبهه متحد دانشجویی» را احیا کند. اکبر محمدی از فعالان دانشجویی بود که در جریان کوی دانشگاه بازداشت و به حبس محکوم شد. او در زندان به طرز مشکوکی درگذشت. آقای امامی به دلیل فعالیت‌های خود پیش از این نیز چندین بار به اداره اطلاعات مازندران احضار و حتی به مرگ تهدید شده است. جزییات فعالیت، احضار و بازداشت اخیر او را در زیر می‌خوانید:

آقای امامی چرا شما را بازداشت کردند؟

من بیانیه تحریم انتخابات را امضا کرده بودم و در مورد انتخابات اخیر در صفحات اجتماعی‌ام واکنش نشان داده بودم.

این نخستین بازداشت شما بود؟

خیر. بازداشت‌های من از دی‌ماه سال ۹۶ شروع شدند. آن سال با یک بیانیه، از اعتراضات مردمی حمایت کردم. همان روزها به اداره اطلاعات شهرستان نور احضار شده و بعد از سه روز، آزاد شدم. پس از آن هم چندین بار به اداره اطلاعات و پلیس فتای شهرستان نور احضار می‌شدم، یکی دو شب، یا نهایتا پنج شب نگه‌ام می‌داشتند و بعد آزاد می‌شدم.

من که به راه آقای اکبر محمدی و امثال او باورمندم، با کمک برخی دوستان تلاش می‌کردیم جبهه متحد دانشجویی را در داخل کشور از نو احیا کنیم. چندین مصاحبه با شبکه‌های مختلف انجام دادم و در گردهمایی‌هایی در تهران شرکت کردم. در شبکه‌های اجتماعی از مردم حمایت می‌کردم و در مورد سقوط هواپیمای اوکراینی نتوانستم بی‌تفاوت باشم.

به همین دلایل، چندین بار توسط اداره اطلاعات تهدید به مرگ شدم. یک بار به من مستقیما زنگ زدند که سریال گاندو را ببین و عبرت بگیر و ببین که ما تا بیخ گوش رییس‌جمهور ایران هم رسیده بودیم، امثال شما که دیگر عددی نیستید.

آخرین دستگیری شما چه‌طور اتفاق افتاد؟

ساعت هفت‌ونیم صبح روز ۲۵خرداد، هفت نیروی امنیتی به خانه پدرم در آمل هجوم آوردند و با رعب و وحشت و ایجاد سروصدا، مرا با خودشان بردند. هجومشان بیشتر به یک جنگ خیابانی شبیه بود.

ساعات اولیه صبح بود و خانواده من وامانده بودند. خواهرم که شاهد ماجرا بود، بعد از آن واقعه دچار شوک شد و چهار بار او را به دکتر برده بودند، به شکلی که بازجو روز سوم بازجویی، من را در این مورد نکوهش می‌کرد که مثلا تو مقصری و اگر مشکلی برای خواهرت ایجاد بشود، مسئولیتش با توست. همین حرف، شرایط بازجویی را برایم سخت‌تر کرده بود. مادرم هم همان روز رگ عصب چشمش دچار پارگی شد، طوری که چشم چپش پر از خون بود. نحوه دستگیری بسیار شدید بود. همه جای خانه را برای تفتیش زیر و رو کردند و بعد با چشم‌بند و دست‌بند مرا به اداره اطلاعات آمل منتقل کردند.

پس از آن شما را به زندان منتقل کردند؟

نه، ابتدا مرا به اداره اطلاعات منتقل کرده و یک بازجویی سراسیمه و سطحی انجام دادند. همان روز، بلافاصله مرا به دادگاه شهرستان آمل منتقل کردند. قاضی شعبه یک دادگاه انقلاب به من تفهیم اتهام کرد. بعد هم مرا به اداره اطلاعات ساری منتقل کردند و آنجا توی یک سلول زیرزمینی در بند ۲۸۷، انداختند.

شرایط سلول چه‌طور بود؟

سلول تهویه نداشت، نمور و تاریک و بدبو بود و از آن جایی که من مشکل تنفسی و آلرژی دارم و هیچ هوایی در فضای سلول وجود نداشت، سرم را زیر شیار در بیرون می‌کردم تا شاید بتوانم نفس بکشم. بازجویی‌ها فشرده و لیست اتهامات بلندبالا بود. حمایت از گروه پژاک با این مصداق که نسبت به اعدام فرزاد کمانگر یا زانیار و لقمان مرادی واکنش نشان داده و برای توقف این احکام تلاش کرده بودم. ارتباط با مجاهدین به مصداق حمایت از اعتراضات مردمی در دی‌ماه ۹۶ و آبان ۹۸ و تلاش برای احیای مجدد جبهه متحد دانشجویی و حضور بر مزار اکبر محمدی، ارتباط با منوچهر محمدی و سخنرانی من و آرش صادقی بر مزار اکبر و نوشته‌هایی که در فضای مجازی منتشر می‌کردم.

بازجویی‌ها بسیار فشرده بود. صبح قبل از اذان صبح شروع می‌شد تا نیمه شب. و پشت سر هم. از هوای بد سلول نفسم بالا نمی‌آمد. روز دهم که از هوای بد سلول به شدت آشفته بودم، درخواست کردم مرا به بهداری ببرند، ساعت ۹ صبح روز بعد وارد سلول شدند و همان جا، داخل سلول به من آمپولی تزریق کردند و گفتند این آمپول ضدحساسیت و آلرژی است. تاکید کردند که جنسش خیلی خوب است و ما خودمان هم از آن استفاده می‌کنیم. ساعت ۹ صبح آمپول را زدند و من احساس کردم فک و زبانم کرخت شده، انگار سنگ آسیابی روی زبانم گذاشته یا مرا از بلندی به ته دره می‌انداختند. حالم عادی نبود و گیج و منگ شده بودم؛ اما همان روز، ساعت چهار عصر مرا با همان وضعیت برای اعتراف جلوی دوربین بردند. یادم می‌آید که هر چه بازجو می‌گفت بی‌مقاومت تکرار می‌کردم. به خاطر لکنت زبان شدید بعد از آن آمپول، دایما ویدیو را کات می‌کردند. من واقعا نمی‌دانم چه آمپولی بود و چه کیفیتی داشته؟  فقط می‌دانم روزهای متوالی درگیر عوارضش بودم.

بعد از اعترافات تلویزیونی آزادتان کردند؟

شانزده روز نگه داشتند و بعد به دادگاه آمل فرستادند؛ قاضی، قرار وثیقه ۵۰۰ میلیونی صادر کرد. بعد از چهار روز و در حالی که هنوز هم از تاثیر آمپول رها نشده بودم، دادگاه تشکیل شد. با اینکه معمولا فاصله بین آزادی موقت و تشکیل دادگاه، چندین ماه طول می‌کشد.

یادم هست روز دادگاه یک همراه، زیر بغلم را گرفته بود. جالب بود که قاضی از من سوال کرد قبول می‌کنید که شما شکنجه نشده‌اید؟ درست است که شما زیر فشار کارشناس‌ها نبودید؟

چه مصادیقی برای اتهامات ذکر شده بود؟

باید بگویم خود قاضی هم نمی‌دانست. پنج مورد اتهام زده بودند؛ مثل تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام یا دعوت به اغتشاش و همکاری با گروه‌های معاند و این چیزها.

قاضی چنان بی‌سواد و بی‌اطلاع بود که رو به من کرد و گفت من این چیزها را نمی‌فهمم، فقط ملاکم اظهارات بازجو است؛ اما یک سوال از تو دارم. تو چه‌قدر وقت داشتی که با پنج تا از این گروهک‌های معاند، هم‌زمان ارتباط گرفته بودی؟ آقای قاضی «تشویش اذهان عمومی» یا «شرکت در اغتشاشات» را یک گروهک فرض کرده بود.

در نهایت حکم سه ماه حبس محکوم کردند.

فکر نمی‌کنی اطلاع‌رسانی از آنچه بر تو گذشته، شرایط تو را دشوارتر کند؟

من فکر می‌کنم اگر انسان نسبت به نابه‌سامانی‌ها واکنش نشان ندهد؛ دیگر شعورش به چه کار او می‌آید؟ مردم ایران در تعارض با حکومت‌اند و رنج می‌برند و دارم شرایط اسفبار جامعه و ورشکستگی کامل اقتصادی را می‌بینم‌. عدم امنیت در اوضاع و احوال فرهنگی و اجتماعی آزارم می‌دهد و همه این‌ها مرا وا می‌دارد تا پا در عرصه عمل بگذارم. من فکر می‌کنم ایران ودیعه ماست و ما شهروندان این کشوریم و مفاهیمی مثل عدالت و برابری ،  انسان را وامی‌دارد به مقاومت. هر چند که تاوانش دشوار باشد.

ایران وایر

ارجاع پرونده ۵ نویسنده و روزنامه نگار به دادگاه کیفری استان خوزستان

فرزانه زیلابی، وکیل دادگستری از ارجاع پرونده پنج تن از روزنامه‌نگاران و نویسندگان در آبادان به نام های ماندانا صادقی، داریوش معمار، هدی کریمی صدر، کوروش کرم پور و سیدحسن موسوی به دادگاه کیفری یک استان خوزستان خبر داد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از امتداد، فرزانه زیلابی، وکیل دادگستری از ارجاع پرونده پنج تن از روزنامه‌نگاران و نویسندگان در شهرستان آبادان به نام های ماندانا صادقی، داریوش معمار، هدی کریمی صدر، کوروش کرم پور و سیدحسن موسوی به دادگاه کیفری یک استان خوزستان خبر داد.

به گفته وی جلسه رسیدگی به پرونده این شهروندان روز شنبه ۹ مردادماه به دلیل عدم حضور هیئت منصفه برگزار نشد. آن ها پیشتر طی نامه ای به صورت جداگانه به دادگاه احضار شده بودند.

خانم زیلابی در این خصوص اعلام کرد: “این پرونده پس از صدور قرار جهت رسیدگی و صدور حکم به دادگاه انقلاب آبادان ارجاع شد. با توجه به این که متهمان پرونده از اهالی رسانه بوده‌اند، دادگاه انقلاب آبادان، پرونده را با صدور قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگاه کیفری یک استان خوزستان ارجاع کرد”.

به گفته فرزانه زیلابی که وکالت ماندانا صادقی را برعهده دارد، از سوی دادگاه برای دیگر متهمات این پرونده وکالت تسخیری تمهید شده است.

اتهام مطروحه علیه ماندانا صادقی، هدی کریمی، سید حسن کوه کیلویی موسوی و داریوش معمار “فعالیت تبلیغی علیه نظام” و اتهامات مطروحه علیه کوروش کرم‌پور “فعالیت تبلیغی علیه نظام، توهین به رهبری، تشویش اذهان عمومی و توهین به مقدسات” عنوان شده است.

به گفته این وکیل دادگستری پیشتر برای ۸ متهم دیگر این پرونده، قرار منع تعقیب صادر شده است.

این شهروندان پیشتر در شهریورماه سال گذشته به دادگاه کیفری استان خوزستان احضار شده بودند.

در تاریخ ۱۴ بهمن ماه ۱۳۹۸، جلسه دادگاه رسیدگی به اتهام مطروحه علیه ماندانا صادقی، روزنامه نگار در شعبه اول دادگاه انقلاب آبادان برگزار شد.

گفتنی است، در تاریخ ۲۰ آبان ماه ۱۳۹۸، ماندانا صادقی، بر اساس ابلاغ دادگستری به شعبه‌ ۲ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان آبادان مراجعه کرده و به اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” تفهیم اتهام شده و با قرار کفالت آزاد شده بود.

در آذرماه سال ۹۸، دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان آبادان با صدور قرار نهایی حکم جلب این پنج شهروند را صادر کرده بود.

هرانا