رنجنامه خانواده انور حسین پناهی خطاب به احمد شهید و سازمانهای حقوق بشری

 دومین نامه خانواده انور حسین پناهی زندانی سیاسی کورد به دکتر احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل و تمامی نهادهای حقوق بشری

جناب آقای دکتر "احمد شهید!"

گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران

درود یک خانواده رنج دیده کورد ایرانی را پذیرا باشید؛

ما خانواده "انور حسین پناهی"، فعال مدنی دربند کورد، طی نامه ی که چند ماه پیش برایتان ارسال کردیم ، سعی بر آن داشتیم کە مختصری از رنجهایی که به ناحق، بر خانواده امان رواداشته شده را برایتان بازگوو کنیم، اما در این مدت اخیر دوباره دستگاهای امنیتی فشارهای خود را تشدید کرده و از تهدید

مصادره اموال گرفته تا اینکه ما را دستگیر و از زادگاه و شهر خود تبعید کنند.

در نامه قبلی برایتان نوشتیم که رنجها از آنجا آغاز شد که "انور حسین پناهی"، فعال مدنی ایرانی، فرزند ارشد خانواده و دارای همسر و سه فرزند، پنج سال قبل به جرمی ناکرده، دستگیر، زندانی، شکنجه و محکوم به اعدام شد. اگرچه به واسطه حمایت نهادهای حقوق بشری، کارزار جهانی و همینطور پیگیریهای فعالان در اتحادیه اروپا، حکم اعدام وی در دادگاه تجدید نظر جمهوری اسلامی لغو و به شش سال زندان تخفیف یافت، اما مصائب این خانواده همچنان به طرزی روزافزون ادامه دارد..

پس از بازداشت "انور"، "اشرف" نیز، فرزند دوم خانواده که در تهران شاغل و کمک خرج پدر پیر این خانواده بود، پس از صدور حکم اعدام برای انور، کار خود را به سنندج منتقل کرد و وضعیت پرونده انور و پسر خاله اش را که هر دو محکوم به اعدام شده بودند پیگیری مینمود.

اما متاسفانه "اشرف" در تاریخ 1387/7/6 در حین عزیمت به تهران، و در حالی که حامل مدارکی دال بر بی گناهی برادر بزرگش "انور" بود، توسط افراد ناشناسی به قتل رسید. با از دست دادن اشرف که تنها نان آور خانواده خود و برادرش بود هر دو خانواده ضربه جبران ناپذیری را متحمل شدند که تبعات آن با صدور حکم اعدام برای "انور" نیز بیشتر شد.

اینها همه در حالی رخ داده که بارها و بارها پدر انور، که در آستانه ی هفتاد سالگی قرار دارد، و مادر انور و حتی خواهران وی، به اداره اطلاعات فراخوانده شده و مورد بازجویی و تهدید قرار گرفته اند.

جناب آقای احمد شهید!

در آخرین اقدام سیستماتیک ظلم و ستم در حق این خانواده و در پی بازداشتهای پی در پی اعضای خانواده مان و به منظور تشدید فشارها، هفته گذشته کمکهای مالی که برادر وی به حساب این خانواده واریز کرده بود مسدود و مبلغ آن مصادرشد. از طرفی دیگر دستگیریها و اذیت و آزار علیه خانواده مان به طور لاینقطع ادامه دارد. در ۲۰ دی ماه، سیروان حسین پناهی یکی دیگر از اعضای خانوادمان با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به نقطه نامعلومی منتقل گردید و تاکنون از وضعیت و شرایط وی خبری نداریم. همچنین ۲ تن دیگر از اعضای خانوادمان به نام های شیرزاد و فایق پناهی با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به نقطه نامعلومی منتقل شده‌اند.

انگار خانواده ما بزرگ ترین گناه تاریخ را مرتکب شده که این طور از سوی ارگانهای دولتی همواره پاسخ منفی دریافت می کند، بیش از پنج سال است که خانواده ما از سوی ارگانهای دولتی مورد تحریم قرار گرفته، تحریمی تنها و تنها از سر بیگناهی. بر همگان آشکار است که در این 5 سال گذشته خانواده ما بیشترین فشار را از طرف نیروهای امنیتی متحمل شده است و در طول ۶ سال اخیر بیش از ۳۳ نفر از خانواده مان بطور جداگانه و به بهانه‌های مختلف دستگیر شده‌ اند.

جناب آقای احمد شهید!

پرسش ما از جنابعالی به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل آن است که در کجای دنیا فردی را به خاطر فعالیت های فرد دیگر دستگیر می کنند؟

اتهام تمام دختران و پسران خانواده ما در ایران، بخاطر حضور و مبارزات سیاسی دو فرزند دیگر خانواده، در خارج از ایران است. دو فرزندی که به خاطر عقایدشان، راه مبارزه سیاسی با حکومت جمهوری اسلامی را درپیش گرفته و به آن دلیل که چنین مجالی در داخل کشور برایشان باقی نمانده، به ناچار در خارج از ایران به فعالیتهایشان ادامه می دهند. اما سوال اساسی اینجاست که چرا باید دیگر اعضای خانواده را، به جرمی ناکرده و با ظن همکاری با آن دو فرزند، محاکمه و مجازات کرد؟

"انور حسین‌پناهی" فعال سرشناس سیاسی و مدنی کورد، که اکنون در زندان مرکزی سنندج بسر میبرد، سیروان حسین پناهی در شکنجه گاه اداره اطلاعات و تحت فشار برای مصاحبه تلوزیونی قرار دارد و ما هیچ گونه خبری از سلامتی وی نداریم‌ تنها دو نمونه از قربانیان بیعدالتی در ساختار دادرسی ایران میباشند.

گفتنی است انور حسین پناهی پسر بزرگ خانواده مان که از فعالان مدنی و یاری رسان به انجمنهای ترک اعتیاد بوده و خصوصا یاری رسان و عضو افتخاری انجمن(ان.ای) و از معتمدین منطقه دهگلان بشمار می‌رود، در هنگامی که در بازداشتگاه اطلاعات شهر "قروه"/ کردستان ایران/ بسر میبرد از ناحیه دنده دچار شکستگی شده و مدت سه سال است که دچار عفونت "کلیه" و "روده" شده، اما هموارە از سوی مسئولین زندان مورد بی توجهی قرار گرفته است. از طرف دیگر ایشان که چندی پیش از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده بود، اکنون در آستانه پرونده سازی و ایراد اتهامات جدید از سوی اداره اطلاعات قرار گرفته است.

در این شرایط ما فریاد مظلومیت و دادخواهی خود را به گوش شما می رسانیم، چرا که بر این باوریم شما گزارشگر ویژه سازمان ملل هستید و می توانید صدای کسانی را که از بیداد به تنگ آمده به گوش این نهاد بین المللی برسانید. باشد تا این ندای مظلومیت خانواده ما که در چند سال اخیر لحظه ای آرامش و آسایش را به خود ندیده ایم به گوش جهانیان برسد.

با سپاس و امید به اقدامات فوری و موثر حضرتعالی

خانواده انور حسین پناهی زندانی سیاسی کورد ایرانی

رونوشت:

دیدبان حقوق بشر

به خانم ناوی پیلای

سازمان گزارشگران بدون مرز

مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران

کمیته گزارشگران حقوق بشر